– «…με λέξεις κλεμμένες από ποιήματα στεγάζεις την αξιοπρέπεια, το σώμα της πολύπαθο από τα δίποδα που ονόμασαν ανθρώπους, γι’ αυτό σε χαίρομαι που τραγουδάς όλο πιο δυνατά με τον κορμό ορθό μη και καλύψεις τον ορυμαγδό γειτονικών πολέμων».
Από τα «Οχυρά» εκδόσεις στίξις, 2023
– «Η λιμοκτονία χρησιμοποιείται ως πολεμικό όπλο. Το Ισραήλ προκαλεί λιμό», δήλωσε ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού σύμφωνα με τον ΟΗΕ, δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, απειλούνται με πείνα στη Λωρίδα της Γάζας. Φτάσαμε το αδιανόητο ενός τέτοιου πολέμου να θεωρείται φυσιολογικό. Συνηθίσαμε τις εικόνες φρίκης της τηλοψίας που μπαίνουν καθημερινά στα σπίτια μας. Και οι ηγέτες του κόσμου έγιναν… Πόντιοι Πιλάτοι.
– Το αποτέλεσμα των πολέμων στα δύο μέτωπα των πολέμων Ισραήλ-Παλαιστίνης και Ρωσίας- Ουκρανίας είναι πρωτοφανές -για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο- σε απώλειες ζωών, σε αριθμό τραυματιών και προσφύγων. Παρά ταύτα, οι αντιδράσεις της Παγκόσμιας Κοινότητας μόνον ευαισθησία δεν δείχνουν στο δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων και οι ηγέτες κρατών, των οποίων εκπρόσωποι μετέχουν των εντεταλμένων διεθνών οργανισμών, εκφράζουν απλώς τη λύπη τους για όσα συμβαίνουν.
– Στο μέτωπο της Ουκρανίας διαπράττονται ουκ ολίγα εγκλήματα πολέμου κατά παράβαση όλων των διεθνών συνθηκών. Η στάση των υπολοίπων κρατών εκφράζεται κυρίως από την ενδυνάμωση της Ουκρανίας σε πολεμικό υλικό, παρά σε προσπάθειες για ειρήνευση. Οι δείκτες κερδών ορισμένων εταιρειών λόγω του πολέμου, είναι ενδεικτικοί του γιατί «αλληθωρίζουν» οι ηγέτες του κόσμου.
– Αποκαρδιωτικές οι εικόνες που φθάνουν στα μέσα ενημέρωσης από τη Γάζα και την Ουκρανία. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει Διεθνές Δίκαιο, Δίκαιο Πολέμου, Ανθρωπιστικό Δίκαιο ενόπλων συρράξεων, Χάρτης του ΟΗΕ, Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία και ένας σωρός άλλων κανονιστικών ρυθμίσεων, που προβλέπουν στα χαρτιά κανόνες για τις διακρατικές σχέσεις και για εμπόλεμες καταστάσεις. Ένας… πολιτισμός ανθρώπων μόνον στα χαρτιά. Στην πράξη βλέπουμε την κτηνωδία του πολέμου επικυρίαρχη, τους λαούς να αναρωτιούνται πού θα οδηγήσει αυτή η απάνθρωπη εξέλιξη του πολέμου και τους ηγέτες περί άλλων να τυρβάζουν.
– Κατατοπιστικό άρθρο της Anne Applebaum στο περιοδικό The Atlantic: «Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς σε Ισραηλινούς αμάχους είναι και οι δύο κατάφωρες απορρίψεις της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες και προαναγγέλλουν κάτι νέο. Και οι δύο επιτιθέμενοι έχουν αναπτύξει μια εξελιγμένη, στρατιωτικοποιημένη, σύγχρονη μορφή τρομοκρατίας. Οι τελευταίες, όμως, εξελίξεις στο Ισραήλ, αλλά και αυτές με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα μιας σειράς παραβάσεων αυτών των κανόνων. Η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατάντησε παρωδία. Η ιστορία των διεθνών σχέσεων αποκαλύπτει, ότι τα Κράτη δεν ενεργούν με βάση αλτρουιστικά κίνητρα και συχνά εμφανίζουν την προαγωγή των στενών τους συμφερόντων ως προαγωγή αρχών δικαιοσύνης. Η δυνατότητα δράσης του Συμβουλίου Ασφαλείας όμως περιορίζεται σημαντικά από την ύπαρξη συμφερόντων συγκεκριμένων Κρατών σε μια συγκεκριμένη υπόθεση, ειδικά των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας».
– Οι αποφάσεις για κυρώσεις κατά της Ρωσίας πάρθηκαν σε χρόνο-αστραπή για τα διεθνή δεδομένα. Δεν είδαμε κυρώσεις κατά της Χαμάς και του Ισραήλ. Οι δυνάμεις αποτροπής συρράξεων του ΟΗΕ δεν είδαν τους πολέμους στην Παλαιστίνη και την Ουκρανία. Οι ηγέτες της Ε.Ε. αρνούνται να πάρουν πρακτικά μέτρα διακοπής των πολέμων. Υπάρχει Διεθνές Δίκαιο για την προστασία των χιλιάδων αθώων θυμάτων; Και αν ναι, πώς, πού, πότε εφαρμόζεται; Μήπως πρέπει να αποδεχτούμε ότι το Δίκαιο των ισχυρών αποτελεί το Ανθρωπιστικό Δίκαιο του σήμερα;
– Στην περίπτωση της Ρωσίας είδαμε την επιβολή κυρώσεων, όπως περιορισμούς στις εισαγωγές-εξαγωγές, δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων και τραπεζικών καταθέσεων στο εξωτερικό, ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, κ.ά. Στην περίπτωση του Ισραήλ, δεν ισχύουν τα ίδια κριτήρια επιβολής κυρώσεων, όταν μάλιστα ο πόλεμος αυτός έφτασε στα όρια γενοκτονίας; Γενοκτονία έχουμε, προφανώς, όταν χιλιάδες άμαχοι και αθώοι σκοτώνονται, όταν χιλιάδες άλλοι πεθαίνουν όντας αποκλεισμένοι από φάρμακα, τρόφιμα, νερό, περίθαλψη. Το Διεθνές Δίκαιο, θεωρεί ότι γενοκτονία συνιστά η δημιουργία συνθηκών που οδηγούν σε εξόντωση μέρος ή το συνόλο ενός πληθυσμού. Τι δεν κατάλαβες, ηγέτη;
– Το άρθρο 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει στο Συμβούλιο της Ε. Ε. το πράσινο φως για την έκδοση αποφάσεων επιβολής κυρώσεων σε βάρος χωρών και εκτός ΕΕ. Και πάλι, μόνον στα χαρτιά, αυτά αποφασίστηκαν για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ε. Ε., η οποία μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις για την εφαρμογή ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Εδώ πρέπει να θυμηθούμε την Κύπρο, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την μη εφαρμογή κυρώσεων κατά της Τουρκίας από το Συμβούλιο της Ε. Ε. παρά την ύπαρξη δεκάδων ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το δράμα συνεχίζεται.
– Αναλογιζόμενοι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, η σκέψη πάει στους ψυχολόγους, που αναφέρουν ότι τα θύματα συχνά μετατρέπονται σε χειρότερους των θυτών τους θύτες.
– Κατά τα άλλα, ο πολιτισμός μας αναβαθμίζεται θετικά, η τεχνολογία με τις υπερβάσεις της υπηρετεί τον άνθρωπο, και οι αριθμοί πιστοποιούν την ευημερία των ανθρώπων όπου γης συγκριτικά με το παρελθόν. Ωστόσο, η έννοια του Ανθρωπισμού καταρρακώνεται ραγδαία. Ίσως, διότι είναι έννοια μη μετρήσιμη σε αριθμούς…
