Ο διευθυντής της ιταλικής La Repubblica, Μαουρίτσιο Μολινάρι επρόκειτο να παρουσιάσει στο πανεπιστήμιο Federico II της Νάπολη, το νέο του βιβλίο με τίτλο Mediterraneo conteso (Αμφισβητούμενη Μεσόγειο, σε ελεύθερη μετάφραση».
Δυστυχώς, η παρουσίαση διακόπηκε από κάποιους φοιτητές που κατηγόρησαν τον διάσημο Ιταλό δημοσιογράφο για «φιλο-σιωνισμό»! Στην αντιπαράθεση παρενέβη μάλιστα και ο σοφός Ιταλός πρόεδρος, Σέρτζιο Ματαρέλλα, διαμαρτυρόμενος για τη «μισαλλοδοξία» που εμπόδισε τον διευθυντή της Repubblica, να μιλήσει.
Ο Ματαρέλλα έκανε το αυτονόητο: Βγήκε να υπερασπιστεί τη συνταγματική ελευθερία σκέψης και λόγου με θεσμικά ξεκάθαρους και άψογους τρόπους. Όπως είχε κάνει άλλωστε πριν τρεις εβδομάδες, όταν επέπληξε την αστυνομία που χρησιμοποίησε ρόπαλα για να διαλύσει συγκεντρώσεις φοιτητών στην Πίζα και τη Φλωρεντία ενάντια στον πόλεμο στη Γάζα. «Αν δεν πιστεύουμε στην ελευθερία του λόγου των ανθρώπων που απεχθανόμαστε, τότε δεν πιστεύουμε καθόλου σ’ αυτήν», λέει ο μεγαλύτερος εν ζωή διανοούμενος, Νόαμ Τσόμσκι.
Η υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου που εγγυάται ο σύγχρονος ευρωπαϊκός πολιτισμός, είναι κομβικό σημείο της «πραγματικής δημοκρατίας». Ειδικά, σε μια περίοδο που οκτώ στα 10 εγκλήματα κατά των επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης, μένουν εντελώς ατιμώρητα.
Τουλάχιστον 107 δημοσιογράφοι και άνθρωποι του Τύπου έχουν σκοτωθεί από τις 7 Οκτωβρίου στη Γάζα, σύμφωνα με τους «Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα». Μια πραγματική τραγωδία, που αναζητά δικαιοσύνη.
Τα καλά νέα είναι πάντως ότι ο Καρίμ Χαν, ο Γενικός Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στη Χάγη (ICC), ανακοίνωσε στους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα (RSF) ότι το Δικαστήριο ερευνά επισήμως πλέον τα εγκλήματα κατά δημοσιογράφων στη Γάζα και το Ισραήλ.
Οι «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα» είχαν υποβάλει δυο φορές πέρυσι, στα τέλη του χρόνου, αγωγές στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης ε ποινικές καταγγελίες. Στις 31 Οκτωβρίου και στις 22 Δεκεμβρίου για τη διερεύνηση πιθανών εγκλημάτων πολέμου εναντίον εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης στη Λωρίδα της Γάζας και στο Ισραήλ.
Ωστόσο, οι συνεχιζόμενες ισραηλινές επιδρομές, ο αποκλεισμός τηλεφωνικών και διαδικτυακών συνδέσεων και οι στοχευμένες εκστρατείες δυσφήμισης, έχουν καταστήσει απείρως επικίνδυνο το έργο των δημοσιογράφων στη Γάζα. Επιπλέον, οι Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ δυσκολεύουν επίσης το έργο των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης.
Αλλά και οι ξένοι δημοσιογράφοι μεταβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας μόνο «ενσωματωμένοι» στον ισραηλινό στρατό και πρέπει να παρουσιάσουν το υλικό τους στις ένοπλες δυνάμεις προτού μπορέσουν να το δημοσιεύσουν.
Δυστυχώς, ανθρώπινα δικαιώματα είναι για πολλές κυβερνήσεις ό,τι «οι αλογόμυγες για το άλογο». Πόσο μάλλον τα δικαιώματα των πραγματικών δημοσιογράφων…
