«Μόνο η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση, όπως το θέλουμε όλοι… Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη», ανέφερε ο πρωθυπουργός και εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι οι ένοχοι θα τιμωρηθούν.
Ας αναζητηθούν πρώτα. Όλοι οι υπαίτιοι, όμως, γιατί όπως υπενθυμίζει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων «η έρευνα των τυχόν ευθυνών πολιτικών προσώπων, όπως είναι ήδη γνωστό, και η ποινική δίωξη σε μία τέτοια περίπτωση… ανήκει στην αρμοδιότητα… της Βουλής. Η ανάθεση της άνω αρμοδιότητας… στη Δικαστική Εξουσία προϋποθέτει αναγκαίως την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος».
Καλά, το ξέραμε, το άρθρο 86 χρειάζεται, πάλι, αναθεώρηση. Όπως είπε, όμως, ο υπουργός Παιδείας για άλλο άρθρο του Συντάγματος: «Ναι, χρειάζεται, όντως, να αλλάξει το 16 συνολικά, αλλά η χώρα δεν μπορεί να περιμένει». Καμία ερμηνεία για να παρακάμψουμε και το 86 μήπως περισσεύει;
Το ξέρουμε πως οι πολιτικοί έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη μόνο όταν πρόκειται για τους άλλους. Θεωρούν ότι οι τακτικοί δικαστές -σε αντίθεση προς τη δήθεν ανεπηρέαστη κρίση του Κοινοβουλίου- είναι επιρρεπείς στην υιοθέτηση αβάσιμων καταγγελιών με συνέπεια να οδηγηθούν σε εσφαλμένες ή προκατειλημμένες κρίσεις περί παραπομπής πολιτικών;
Γι’ αυτό, ενώ η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία βρήκε ενδείξεις για πιθανές ποινικές ευθύνες δύο πρώην υπουργών Μεταφορών και ζήτησε από την ελληνική Δικαιοσύνη να προβεί στις δέουσες ενέργειες, δεν το επέτρεψε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή;
Δεν μπορούμε να μπούμε ούτε στα παπούτσια του κ. Καραμανλή, ούτε άλλου που απολαμβάνει πολιτική βολή. Πάει πολύ και δεν είναι άλλοθι ότι «ψηφίστηκε… Ήταν βάσανος, να συμφωνήσουμε όταν κατεβαίνεις στον λαό, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος παραιτήθηκε την ίδια ώρα». Για να ξαναβάλει υποψηφιότητα σε τρεις μήνες. Δεν είμαστε χήνες.
Έχουμε μνήμες από την ατιμωρησία και το καθεστώς ασυλίας και η εξουσία έχει ευθύνες. Πάνω από 1 εκατ. υπογραφές στο διαδικτυακό ψήφισμα δεν είναι αμμοθίνες.
