Ο συνδυασμός μιας επιπόλαιας μορφής/ φόρμας και ενός σοβαρού θέματος ξεσκεπάζει αμέσως την αλήθεια για τα δράματα και την αφόρητη ελαφρότητά τους.
Έτσι ή κάπως έτσι ο Κούντερα το είχε θέσει για τα λογοτεχνικά, αλλά κολλάει και στα πολιτικά.
Το σοβαρό θέμα εδώ είναι η ανάγκη μιας σοβαρής και δυναμικής αντιπολίτευσης, που να κάνει αισθητή την παρουσία της και να μην οδηγεί την κυβέρνηση σε μια καθόλου χρήσιμη πεποίθηση πως παίζει δίχως αντίπαλο, όπως συμβαίνει.
Η φόρμα παραπέμπει σε κόμμα ή πάει σετάκι με το σκώμμα; Δεν θα έπρεπε να είναι της αρμοδιότητας του σαρκασμού ένα κόμμα που κυβέρνησε σε δύσκολη εποχή. Το δικαίωμα στην εις βάρος του ειρωνεία το δίνει η αλλοπρόσαλλη πολιτική του και η τακτική των στελεχών του.
Το σημαντικότερο σε ένα κόμμα είναι το συνολικό νόημά του, δηλαδή το αρμονικό κράμα της μορφής του και εκείνου που ονομάζεται περιεχόμενο. Κι αυτό γιατί η μορφή διαμορφώνει καθοριστικά το νόημα και το περιεχόμενο διαμορφώνει καθοριστικά τη μορφή. Η πολιτική δεν είναι εξόφληση λογαριασμών που έχει κανείς με τους άλλους, γιατί τότε είναι λιγότερο πολιτική και περισσότερο διαμαρτυρία.
Αν προσπεράσουμε τη φασαρία και την επικοινωνία, θα επικεντρωθούμε σε τρία στοιχεία, μόνο αριθμούς, που λένε πάντα την αλήθεια. 31,53% στις εκλογές του 2019, μετά από την πρωτοδεύτερη φορά νίκη βαριά, 20,07% τον Μάιο του 2023 και 17,83% τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ενώ βρισκόταν στην αντιπολίτευση και δεν είχε κυβερνητική φθορά.
Είναι πρωτόγνωρο στα χρονικά της Μεταπολίτευσης το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από κάλπες σε κάλπες, να έχει τέτοια συρρίκνωση εκλογικής επιρροής, να χάνει τόσο πολύ τη δύναμή του και να αυξάνει την ψυχαγωγική ορμή του. Έως πότε;
Το ψάρι σαπίζει απ’ την κοιλιά, το κεφάλι αναδίδει τη μυρωδιά.
