Όταν ήταν κυβερνήτης της Μασαχουσέτης ο Μάικλ Δουκάκης, η πολιτεία είχε προωθήσει και εφαρμόσει ένα σύστημα για την επανένταξη των κρατουμένων. Ένας από τους κρατούμενους στην άδεια εξόδου του βίασε και σκότωσε μια γυναίκα. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές κάλπες του 1988 ρώτησαν τον Δουκάκη τι θα έκανε αν ήταν η δική του γυναίκα.
Απάντησε ότι θα υπέφερε, θα ήταν συντετριμμένος, αλλά ότι προτού καταργήσει αυτό το σύστημα θα μελετούσε προσεκτικά τα αποτελέσματά του. Την «πάτησε», όπως γνωρίζουμε, διότι η απάντηση θεωρήθηκε ένδειξη αδυναμίας, έλλειψης αποφασιστικότητας.
Άλλα περίμεναν να ακούσουν, να εκδηλώσει οργή, να πει ότι το σύστημα θα καταργηθεί, ο νόμος θα αυστηροποιηθεί. Έτσι, γίνεται, όμως, η νομοθέτηση; Κατανοητή η χρονική πίεση, προερχόμενη για παράδειγμα από μια έκτακτη συνθήκη (φυσική καταστροφή, επιδημία, κ.ά.). Με την κομματική ή ιδεολογική πίεση, όμως, τι γίνεται;
Πόσες φορές έχουν αλλάξει οι Ποινικοί Κώδικες από το 2019; Σύμφωνα με την πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων έξι (18/11/2023 στο συνέδριο της μεγαλύτερης δικαστικής συνδικαλιστικής ένωσης στη Λάρισα) και πάμε για την έβδομη. Γιατί δεν απέδωσαν καρπούς οι προηγούμενες τροποποιήσεις και η εγκληματικότητα παίζει ανελλιπώς στις ειδήσεις;
Αν η αυστηροποίηση των ποινών και πάλι αυστηροποίηση και ξανά, ήταν η λύση, θα είχαμε προ πολλού ηρεμήσει. Παράδειγμα: μέχρι το 2019, η μόνη ποινή για την ανθρωποκτονία από πρόθεση ήταν η ισόβια κάθειρξη. Οι ανθρωποκτονίες μειώνονταν;
Στην εύλογη απαίτηση της κοινωνίας για ασφάλεια, η απάντηση είναι κι άλλες ποινές, κι άλλες φυλακές; Να εκτίονται οι ποινές, απαντά ο αρμόδιος υπουργός.
Ποιος τις εισηγήθηκε αυτές, την προσαύξηση του ανώτατου ορίου της πρόσκαιρης κάθειρξης ή την αυστηροποίηση του πλαισίου έκτισης και αναστολής εκτέλεσης της ποινής; Δεν υπήρξε νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Είναι κακή, γιατί «δικηγόροι νομοθετούν για τους πελάτες τους», ενώ ο υπουργός με δύο-τρεις συμβούλους εγγυώνται τη νομοθέτηση την καλή. Υποθέτω ότι θα έχουν με το μέρος τους τη στατιστική.
