Θα ήταν μια συνηθισμένη Δευτέρα. Στην εταιρεία στη Γλυφάδα. Συσκέψεις, τηλεφωνήματα, e-mails, σκέψεις, υποχρεώσεις, τακτοποιήσεις, μια χαρά, μια θλίψη, μια κακία, άσκοπες κουβέντες, διηγήσεις για το Σαββατοκύριακο και μικροεκπλήξεις. Συνηθισμένα πράγματα. Συνηθισμένοι άνθρωποι σε έναν κόσμο με άλλους συνηθισμένους ανθρώπους.
Θα ήταν μια συνηθισμένη Δευτέρα. Δεν ήταν. Ο απρόσμενος επισκέπτης αποτινάσσει από πάνω του τον συνηθισμένο άνθρωπο και περνάει το κατώφλι, έτοιμος να προσφέρει και τον εαυτό του. Περνάει το κατώφλι, με μια καραμπίνα για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, να καθαρίσει λογαριασμούς.
Δεν θέλει να είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Θέλει να είναι ξεχωριστός, να κατευθύνει τα πράγματα, να καθαρίσει λογαριασμούς.
Μήπως δεν υπάρχει αυτό που λέμε «συνηθισμένος άνθρωπος»;
Εκτέλεσε τρεις ανθρώπους και «εντοπίστηκε θανάσιμα τραυματισμένος σε αποθήκη του υπογείου των εγκαταστάσεων. Δίπλα του βρέθηκε η καραμπίνα που έφερε».
Εκτέλεσε τρεις ανθρώπους ο 70χρονος πρώην υπάλληλος της εταιρείας. Ήταν συνταξιούχος, είχε απολυθεί, συγκεχυμένη η γραμμή. «Προφανώς ήθελε να εκδικηθεί. Χτύπησε στοχευμένα τα αφεντικά, ενώ φώναζε σε όλους τους άλλους να φύγουν. Δεν ήθελε να χτυπήσει κάποιον άλλον από εμάς», είπε μια αυτόπτης μάρτυρας. Χτύπησε και μάλιστα πισώπλατα.
Μια ασυνήθιστη Δευτέρα. Περίεργες διαδρομές κάνει το μυαλό, στην προσπάθεια να ξεκλειδώσει το κακό. Πώς ήταν ο ελληνικός τίτλος της ταινίας «Falling Down» του 1993; «Ξεχωριστή μέρα» του Μπιλ Φόστερ (τον υποδύεται ο Μάικλ Ντάγκλας), 40άρη απολυμένου, διαζευγμένου πατέρα με ιστορικό προβλημάτων. Μια ζεστή μέρα ήταν το σημείο θραύσης του, που οδήγησε σε ένα λουτρό αίματος και καταστροφής. «Man on the Edge».
Σκιές, σπασμένα υλικά κι ασύνδετες εντυπώσεις. Θα μπορούσε το χθεσινό έγκλημα να έχει προληφθεί; Τι λένε οι ειδικοί;
Ασυναρτησίες του ορατού στον κόσμο του αόρατου. Μια ασυνήθιστη Δευτέρα, τη χειρότερα μέρα για τους οικείους των θυμάτων.
