Όταν το ΔΝΤ βγαίνει μπροστά και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία, κάτι πολύ πιο επικίνδυνο μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η ηχηρή παρέμβαση της Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα πως η ΑΙ θα μπορούσε να επηρεάσει περίπου το 40% των θέσεων εργασίας παγκοσμίως (60% στον ανεπτυγμένο και 40% στον αναπτυσσόμενο κόσμο) άναψε φωτιές στο Νταβός, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα επιτείνει την ανισότητα σε μια εποχή που ο πλούτος των κροίσων του πλανήτη αυξάνεται εντυπωσιακά.
Αυτό που είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις δηλώσεις της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ είναι ότι στον ανεπτυγμένο κόσμο το 50% όσων θα επηρεαστούν από την ΑΙ μπορεί να ευνοηθούν, όμως, για το άλλο 50% μπορεί να σημάνει αντικατάσταση θέσεων εργασίας, μείωση ζήτησης εργατικού δυναμικού και χαμηλότερους μισθούς. Στο δε ακραίο σενάριο μπορεί να σημαίνει εξαφάνιση ορισμένων θέσεων εργασίας. Υπενθυμίζεται πως η Goldman Sachs πρόσφατα προέβλεψε ότι η ΑΙ ενδέχεται να σαρώσει 300 εκατ. θέσεις εργασίας, παρότι θα τονώσει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 7% την προσεχή δεκαετία.
Και εδώ αρχίζουν οι αναλύσεις για τα υπέρ και τα κατά της νέας τεχνολογίας, που -όπως εκτιμάται- θα κυριαρχήσει σε λίγα χρόνια. Όπως κάθε βιομηχανική επανάσταση, και η 4η στόχο έχει τη δημιουργία πλούτου για έναν πλανήτη του οποίου ο πληθυσμός έχει αυξηθεί θεαματικά και ειδικά στην Ασία σχηματίζει μια νέα πανίσχυρη μεσαία τάξη. Ο νέος πλούτος, όμως, θα πρέπει να κατανεμηθεί όσο πιο ισότιμα γίνεται. Διότι οι ανισότητες που υπήρχαν διογκώθηκαν λόγω των πρόσφατων παγκόσμιων κρίσεων και αυτή η νέα τεχνολογία δείχνει να είναι ακόμη πιο απειλητική. Τουλάχιστον στον βαθμό που η παγκόσμια κοινότητα δεν καταφέρει να βρει κάποια ισορροπία για την απορρόφησή της και ένα θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξή της.
