Υπογεννητικότητα, μείωση γήρανση του πληθυσμού, δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, «διαφυγή εγκεφάλων» συνθέτουν το πρόβλημα του δημογραφικού στην Ελλάδα, που βάσει στατιστικών αρχίζει πλέον να λειτουργεί ως Αρμαγεδδών αρνητικών συνεπειών για την οικονομία και την κοινωνία.
Τα στοιχεία, αδιάψευστος μάρτυρας: Κατά την τρέχουσα δεκαετία ο ετήσιος δείκτης γονιμότητας μειώθηκε στο 1,4 ανά γυναίκα, όταν πριν από 60 έτη ήταν από 2,1 έως 2,3. Η μέση ηλικία των γυναικών που τεκνοποιούν, σύντομα θα προσεγγίζει τα 32 έτη, από 27 πριν από περίπου έξι δεκαετίες. Η Ελλάδα σε 30 έτη θα έχει 1,5 εκατ. λιγότερους κατοίκους, χάνοντας κάθε χρόνο περίπου 50.000 πολίτες (αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων / θανάτων). Ο πληθυσμός της θα καταγράφεται γερασμένος κατά 20 με 30 χρόνια.
Στους πολλούς και άκρως σοβαρούς λόγους για τους οποίους το δημογραφικό αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για τη χώρα, προστέθηκε τα τελευταία -λίγα χρόνια- και η ακρίβεια.
Τα ενοίκια, όπως και οι τιμές αγοράς κατοικιών καθιστούν απαγορευτική για τα ζευγάρια την απόκτηση στέγης. Τα υψηλά επιτόκια θέτουν ανυπέρβλητους φραγμούς σε όσους προστρέχουν στη στεγαστική πίστη. Ο κατώτατος καθαρός μισθός δεν αρκεί πλέον ούτε για τις καθημερινές αγορές από τα σούπερ μάρκετ. Η ανεργία συνεχίζει να «θερίζει». Οι νέοι γονείς, με το καλημέρα διαπιστώνουν ότι το ακριβότερο γεύμα της οικογένειας είναι το βρεφικό.
Ο χρόνος αποδεικνύεται αμείλικτος για την κοινωνία. Ήδη χάθηκε πολύς. Νομοτελειακά δεν γυρίζει πίσω, όπως και δεν σταματά. Πρέπει να τρέξουμε ταχύτερα, να προνοήσουμε, να προλάβουμε τα χειρότερα. Πρέπει να «γεννήσουμε» λύσεις, έξυπνες, γρήγορες, αποτελεσματικές!
