Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ΄80 και του ’90, περιέγραφαν το μέλλον των 2020s κάπως έτσι: Ιπτάμενα αυτοκίνητα δημιουργούσαν κυκλοφοριακό χάος στους αιθέρες, πάνω από απαλλαγμένους από κίνηση δρόμους, στους οποίους κυριαρχούσαν πάσης φύσεως μέτρα ασφαλείας και ελέγχου: από εξελιγμένες κάμερες έως ρομποτικοί αστυνομικοί.
Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, αν και η τεχνολογία δεν σταματάει να μας εκπλήσσει. Μπορεί να μην βλέπουμε την AI σε ρόλο αστυνομικού, αλλά τη βλέπουμε σε ρόλο ψηφιακού βοηθού, συγγραφέα, δημοσιογράφου και ποιητή, της δίνουμε πτυχίο νομικής και ιατρικής, της παίρνουμε συνέντευξη και αναρωτιόμαστε ποια είναι η επόμενη έκπληξη / απειλή που μας επιφυλάσσει.
Και ενώ η τεχνολογία μας ωθεί μπροστά, οι εξελίξεις στη διεθνή σκηνή μας σπρώχνουν βίαια σε έναν κόσμο που νομίζαμε ότι αποτελεί παρελθόν. Αυτόν των αιματηρών πολέμων, της διαρκούς αιματοχυσίας, της επώδυνης αβεβαιότητας. Έναν κόσμο χωρισμένο σε «στρατόπεδα», στον οποίο συμφέροντα και αξίες έρχονται σε σύγκρουση. Έναν κόσμο πόνου, απόγνωσης και διχασμού.
Την ώρα που τόσα αλλάζουν, που ανοίγεται μπροστά μας ένα θαυμαστός καινούργιος κόσμος, οι πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας μοιάζουν να επιστρέφουν. Τελικά το νέο που έφερε το 2023 είχε έντονη οσμή παλιού.
Το 2024 δεν έρχεται με τους καλύτερους οιωνούς. Οι αναλυτές δεν βλέπουν τέλος στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ εκφράζουν φόβους ότι ο πόλεμος στη Γάζα θα επεκταθεί σε περιφερειακή σύγκρουση με την άμεση εμπλοκή του Ιράν. Ήδη οι επιθέσεις των ελεγχόμενων από την Τεχεράνη Χούθι της Υεμένης προκαλούν σοβαρά προβλήματα στη ναυσιπλοΐα και ανησυχία για το πώς θα απαντήσουν οι δυνάμεις της Δύσης. Στο πεδίο της οικονομίας περιμένουμε επίμονη ακρίβεια και στο κοινωνικό νέες μάχες με τη βία.
Αλλά δεν σταματάμε να ελπίζουμε και να παλεύουμε. Και ίσως η νέα χρονιά μας επιβραβεύσει για το πείσμα μας αυτό με ευχάριστες εκπλήξεις.
