«Καλά Χριστούγεννα- ο πόλεμος έχει τελειώσει», τραγουδούσε ο Τζον Λένον τo 1971, μεσούντος του πολέμου του Βιετνάμ, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να στείλει ένα ακόμη αντιπολεμικό μήνυμα. Έκτοτε, πολλοί ακόμη πόλεμοι ακολούθησαν, με το «Φαντάσου(Imagine), δεν υπάρχουν χώρες… τίποτα για να σκοτώσεις ή πεθάνεις για αυτό… φαντάσου όλους τους ανθρώπους να ζουν μια ζωή εν ειρήνη…», να παραμένει μεγάλο ζητούμενο.
Ειδικά τώρα, καθώς ο χρόνος που φεύγει μας κληροδοτεί δύο πολέμους που θα συνεχίσουν να μας συντροφεύουν και το 2024. Ο πόλεμος στην Ουκρανία που κλείνει δύο χρόνια και ο πόλεμος στη Γάζα, που πλησιάζει τον τρίτο μήνα.
Ανείπωτος πόνος, καταστροφές και επιπτώσεις πέραν των συνόρων. Ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς απειλεί μάλιστα να παρασύρει σε μια ευρύτερη κλιμάκωση την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Οι προσπάθειες για εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς ναυαγούν, ενώ τον σχετικά ξεχασμένο πόλεμο στην Ουκρανία ήρθε να μας θυμίσει η χθεσινή ουκρανική επίθεση κατά ρωσικού πολεμικού πλοίου στην Κριμαία.
Όσο αποτρόπαια και αν ήταν η δολοφονία σχεδόν 1.200 ανθρώπων στις 7 Οκτωβρίου από τη Χαμάς και η απαγωγή 240, στην πλειονότητα αμάχων, δεν μπορεί να δικαιολογήσει το συνεχιζόμενο λουτρό αίματος στη Γάζα, με τους σχεδόν 21.000 νεκρούς και την ολοκληρωτική καταστροφή υποδομών και την τεράστια ανθρωπιστική κρίση.
Η εξόντωση της Χαμάς, όπως διακηρύσσει ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, φαντάζει εξωπραγματικός στόχος. Η εμπειρία άλλωστε από τις περελθούσες δολοφονίες Παλαιστίνιων ηγετών απέδειξε πως τα χειρότερα έπονται…
Δεν αρκεί ωστόσο μια εκεχειρία, η απελευθέρωση των ομήρων και ο τερματισμός ίσως του πολέμου. Όσο η συζήτηση για επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος στη βάση της λύσης των δύο κρατών αναβάλλεται, τόσο χειρότερες επί του πεδίου θα είναι οι εξελίξεις και για τους δύο λαούς.
