Σολτς ή Λίντνερ; Το δίλημμα δεν είναι ιδεολογικο-θεωρητικό, μπορεί να αναδιατάξει τις διαχωριστικές γραμμές Βορρά και Νότου στην Ευρώπη και, κυρίως, μπορεί να καθορίσει το εάν ο νέος, ενάρετος κύκλος της ελληνικής οικονομίας θα περάσει ή όχι τα επόμενα χρόνια και από νέο δημοσιονομικό γύψο.
Εν ολίγοις, η δημοσιονομική πολιτική της Ευρώπης μετά το 2024 θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, από το ποιος θα κερδίσει στην ενδοκυβερνητική κρίση της Γερμανίας. Πρόκειται για την κρίση που ξέσπασε μετά την απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου να απορρίψει τους «σκιώδεις» προϋπολογισμούς μέσω των οποίων χρηματοδοτούντο κολοσσιαία προγράμματα δημοσίων δαπανών.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το Βερολίνο αντιμετωπίζει -μόνον άμεσα- μια δημοσιονομική τρύπα 17 δισ. ευρώ και οι εναλλακτικές για να καλυφθεί είναι δύο: η παράταση της δημοσιονομικής χαλάρωσης της πανδημίας με περαιτέρω αναστολή του περίφημου φρένου χρέους την οποία υποστηρίζουν οι σοσιαλδημοκράτες του Όλαφ Σολτς ή η εφαρμογή μέτρων λιτότητας την οποία θέλουν οι φιλελεύθεροι του Κρίστιαν Λίντνερ.
Το ποιο εκ των δύο δογμάτων θα επικρατήσει θα παίξει κρίσιμο ρόλο και στις ευρωπαϊκές αποφάσεις για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Μια Γερμανία που θα έχει αποφασίσει να δώσει «δημοσιονομική χάρη» στον εαυτό της δύσκολα θα επιμείνει στην τρέχουσα σκληρή γραμμή της για ανελαστικούς αριθμητικούς στόχους στη μείωση χρέους και ελλειμμάτων στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Εάν, αντιθέτως, κερδίσει το δόγμα Λίντνερ, τότε μπορεί να αφυπνιστούν τα ευρωπαϊκά φαντάσματα της εποχής Σόιμπλε.
GE
Για την Ελλάδα, και τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό Νότο, προφανώς το καλό σενάριο θα ήταν το πρώτο, ειδάλλως, στο σενάριο Λίντνερ, η Αθήνα θα βρεθεί μπροστά στην απαίτηση για συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα 2,5% του ΑΕΠ σε σταθερή βάση, ήτοι για ημι-μόνιμη λιτότητα.
Μια πρώτη απάντηση επί του γερμανικού διλήμματος μπορεί να πάρουμε στο Ecofin της Παρασκευής, όπου, θεωρητικά, θα είχαμε και τις τελικές αποφάσεις για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Τέτοια προοπτική δεν υφίσταται πλέον, η πολιτική κρίση στο Βερολίνο τα πάει όλα πίσω, και δεν αποκλείεται το νέο έτος να μας βρει με μια ακόμη «κρίσιμη σύνοδο κορυφής», βγαλμένη από τις στάχτες της εποχής των μνημονίων…
