Σχεδόν 20 μέρες έχουν περάσει από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ωστόσο, μεταξύ άλλων σημαντικών συμπερασμάτων που διεξοδικά έχουν αναλυθεί από ειδικούς και μη – όπως συνηθίζεται άλλωστε – υπάρχουν και ορισμένα που γεννούν προβληματισμό για την ποιότητα της Δημοκρατίας που επιθυμούμε.
Δεδομένης της υψηλής συμμετοχής υποψηφίων στις πρόσφατες εκλογές και συνεπώς τον υψηλό ανταγωνισμό για τη μάχη του σταυρού, παρατηρηθήκαν ευφάνταστες μέθοδοι προβολής από μεγάλο μέρος υποψηφίων, αλλά κυρίως, αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι τα γεμάτα «δημιουργική φαντασία», θα τολμούσε κανείς να δηλώσει, βιογραφικά τους.
Κάνοντας μια πρόχειρη αναζήτηση τυχαίας δειγματοληψίας στα βιογραφικά υποψηφίων πολλών παρατάξεων του πολιτικού φάσματος, αρκεί, για να διαπιστώσει κανείς, πως αρκετοί εξ αυτών, πέρα από τις παραδοσιακές συστάσεις όπως π.χ. εργαζόμενες μητέρες, κλπ, με μεγάλη ευκολία, δηλώνουν, αρθρογράφοι… δημοσιογράφοι… καθώς και το trenty coach. Στην περίπτωση πάντως που τα εν λόγω βιογραφικά αληθεύουν, τότε καταρρέει το αφήγημα περί ολιγοπωλίων, περιορισμού των ΜΜΕ και κρίσης στον τύπο, που συνηθίζουμε να ακούμε τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, επειδή κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσο συναρπαστικό μπορεί να μοιάζει «το παιχνίδι» της παραπλάνησης ψηφοφόρων στα μάτια των υποψηφίων και των συμβούλων τους, καθότι τα εν λόγω θέματα αφορούν συγκεκριμένες ειδικότητες, δεν είναι λίγες οι δημοσιευμένες πολιτικές έρευνας σοβαρών εταιρειών, που κρούουν τον κώδωνα του κίνδυνου για τα χαμηλά επίπεδα που καταγράφει η εμπιστοσύνη των πολιτών, προς τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα εν συνόλω, γεγονός ικανό να στρέφει μεγάλο μέρος των πολιτών είτε στην αποχή είτε σε ακραίες για τη Δημοκρατία πολιτικές επιλογές.
Με ευκολία μπορεί κανείς να υποθέσει τα συναισθήματα, που προκαλούνται σε έναν απλό πολίτη για το πρόσωπο ενός επικεφαλής συνδυασμού υποψηφίου Δημάρχου/Περιφερειάρχη, αλλά και για την ήδη τραυματισμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, όταν οικεία πρόσωπα της γειτονιάςς δηλώνουν με πείσμα… στα βιογραφικά τους, αναλήθειες.
Σε παλιότερο άρθρο με τίτλο «Το πολιτικό life style και η ηθική του ηγέτη» γίνεται λόγος για τις ευθύνες που έχουν οι ίδιοι οι ηγέτες για τις επιλογές των υποψηφίων τους αλλά και για τα κριτήρια με τα οποία θα έπρεπε να γίνεται η επιλογή αυτών των υποψηφίων.
Δεδομένης της επερχόμενης, πολύ σημαντικής για το μέλλον της Ευρώπης, αναμέτρησης των Ευρωεκλογών, χρήσιμο θα ήταν τα κριτήρια της επιλογής των υποψηφίων, να μην είναι μόνο η «δημιουργική τους φαντασία», εκτός και αν οι ηγέτες των κομμάτων αρέσκονται να ενσαρκώνουν φαντασιώσεις…
* Η Βάσω Μουρελά είναι πολιτικός επιστήμονας
