Η δεύτερη φάση του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς ξεκίνησε: Με «χειρουργικές επεμβάσεις» στη Γάζα και κυρίως έναν στόχο: την εξάλειψη της Χαμάς για πάντα.
Σχέδιο για τη Γάζα μετά τη Χαμάς δεν υπάρχει. Ίσως κάποιοι να θέλουν να διώξουν τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα. Προς τη γειτονική έρημο του Σινά.
Αλλά κάτι τέτοιο θα έφερνε την Αίγυπτο σε δύσκολη θέση, που θα κινδύνευε με αποσταθεροποίηση.
Η Χαμάς έστησε μια παγίδα με την τρομοκρατική επίθεση στο Ισραήλ. Μια παγίδα ακραίας φρίκης, ακραίας σκληρότητας. Και η Δύση έπεσε μέσα!
Το Ισραήλ απαντά με ακόμη μεγαλύτερη σκληρότητα, τιμωρώντας συλλογικά δύο εκατομμύρια αμάχους.
Και ο κίνδυνος στρατιωτικής κλιμάκωσης μεγαλώνει.
Λες και με τον πόλεμο θα μπορέσει να λυθεί ένα ιστορικό πρόβλημα τόσο σοβαρό όσο το Παλαιστινιακό.
Ο πόλεμος έχει χωρίσει όμως τον κόσμο και σε δύο μεγάλα μπλοκ. Και όπως έδειξε η τελευταία ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το δυτικό μπλοκ αμφισβητείται σήμερα από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας.
Η Δύση κατηγορείται για πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών: Επιβάλλει, και σωστά, κυρώσεις στη Ρωσία για την εισβολή στην Ουκρανία ή όταν δεν σέβεται τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Τι γίνεται όμως όταν επί 70 χρόνια το Ισραήλ δεν δέχεται τις αποφάσεις του ΟΗΕ για δύο κράτη;
Σήμερα, απειλείται η δυτική τάξη πραγμάτων, που διαχειρίζεται τις παγκόσμιες υποθέσεις για πέντε αιώνες. Και δεν είναι πλέον σε θέση να λειτουργεί ως παγκόσμιος χωροφύλακας.
Ο κόσμος δεν είναι ούτε στο 1967 ούτε στο 1973. Κανένας στρατός στον κόσμο δεν ξέρει να κερδίζει σε μια ασύμμετρη μάχη ενάντια στους τρομοκράτες. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν κερδήθηκε ποτέ, από καμία πλευρά. Αντίθετα, πυροδοτεί εξαιρετικά δραματικές επιπτώσεις.
Σήμερα τα πράγματα είναι χειρότερα και για το Παλαιστινιακό: Παλιότερα, επί Γιασέρ Αραφάτ, ήταν μια υπόθεση πολιτική και κοσμική. Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια ακραία ισλαμιστική υπόθεση, με επικεφαλής την τρομοκρατική Χαμάς.
Αλλά και στο Ισραήλ αρχίζουν να κυριαρχούν ακροδεξιά θρησκευτικά στοιχεία. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Το Παλαιστινιακό, καλώς ή κακώς, παραμένει η μητέρα όλων των μαχών για τους αραβικούς λαούς. Και όσο δεν λύνεται δίκαια, θα αποσταθεροποιεί όλη την περιοχή.
