Σκέψου μονάχα τι βρέθηκε στην τσέπη, στη θέση της καρδιάς ενός νεκρού φαντάρου.
…Ερείπια τα κτίρια, τα ανοικοδομούν. Με τους νεκρούς, πες μου τι γίνεται, με τους ανθρώπους…
«Πόλεμος», 2023
Ήταν 16 με 18 Σεπτεμβρίου του 1982, που στο στρατόπεδο Παλαιστινίων προσφύγων στη Σάμπρα και τη Σατίλα του Λιβάνου σφαγιάστηκαν 2.500 -3.500 άμαχοι γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Όταν είπα τότε σε Έλληνα εβραίο (όχι Ισραηλίτη) ότι αυτό ήταν ανίερο έγκλημα, μου απάντησε ότι «αυτοί δεν είναι άνθρωποι, αλλά μηχανές θανάτου εναντίον του Ισραήλ». Έμεινα βουβός από το ξάφνιασμα και κράτησα την ψυχραιμία μου, μιας και κάθε κουβέντα δεν είχε νόημα πια. Τον θυμήθηκα τώρα, αναλογιζόμενος αυτό που ζουν χιλιάδες συνάνθρωποί μας στη Γάζα.
Σκέψεις-ριπές διαπερνούν τον νου: Κάθε πόλεμος χαρακιά ανίατη στο πρόσωπο της ανθρωπότητας και του ανθρωπισμού. Ως απλός θεατής μιας τραγωδίας, ανήμπορος να παρέμβεις για να διασωθεί η λαβωμένη ειρήνη, το βάρος σου ασήκωτο. Καταδίκη στις βαρβαρότητες της Χαμάς. Συμπαράσταση στον Παλαιστινιακό λαό. Άρνηση στο απεχθές επί εβδομήντα χρόνια μάντρωμα, την καταπίεση, τις απώλειες τόσων ανθρώπων σε μια λωρίδα γης όπου «ζουν» περίπου 2,5 εκατομμύρια Παλαιστινίων, από τους οποίους οι μισοί παιδιά. Υπεράσπιση του δικαιώματος των λαών να έχουν τη δική τους πατρίδα. Συμπαράσταση στους φιλειρηνιστές Ισραηλίτες και σε όσους έχασαν ανθρώπους τους στο Ισραήλ. Απέχθεια για τους βιομηχάνους όπλων που τρίβουν χαιρέκακα τα χέρια θησαυρίζοντας. Απορία, πώς οι απόγονοι των θυμάτων του Ολοκαυτώματος μετατρέπονται σε ανηλεείς θύτες. Άπωση στη μικρόνοια των Ισλαμιστών που σκοτώνουν αλόγιστα στην Ευρώπη. Ντροπιαστική η θεώρηση της συμπεριφοράς των ηγετών της παγκόσμιας κοινότητας μπροστά στο δράμα που συνεπάγονται οι πόλεμοι σε Ισραήλ-Παλαιστίνη, Ουκρανία-Ρωσία και αλλού. Αναπάντητη η ερώτηση για την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Δεν εξισώνονται θύτες και θύματα. Όμως, σκέπτεται κάποιος ευλόγως με οδύνη τις αδικοχαμένες ζωές όπου γης και πόση κτηνωδία μπόρεσε να χωρέσει η ανθρώπινη ψυχή. Αναλογίζομαι με δέος την πιθανή εμπλοκή κι άλλων χωρών σε τούτες τις σφαγές, την επέκταση του πολέμου, όσο και τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην πατρίδα μας, η οποία φιλοξενεί βάσεις πολεμικών μηχανών στη Σούδα και την Αλεξανδρούπολη…
Κάποιοι ξεχνούν πόσο ακριβά πληρώνει ο πλανήτης αυτές τις συρράξεις, σε επίπεδο ανθρωπιστικό, οικονομίας, περιβάλλοντος, των οποίων τις επιπτώσεις ήδη ζούμε και μέρα τη μέρα μεγαλώνουν δραματικά. Δεν γνώρισα άλλο ζώο στον πλανήτη, εκτός των …έλλογων διπόδων, να εξοντώνει τους ομοειδείς του μαζικά…
