Skip to main content

Δεν υπάρχει άσπρο – μαύρο

REUTERS/Shadi Tabatibi

Η Τουρκία επίσης πιέζεται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Θα μπορούσε να είναι και μια σκληρή παρτίδα σκάκι εάν δεν κόστιζε χιλιάδες ζωές αμάχων και αποκλεισμένων. Στη γεωπολιτική, ωστόσο, οι ζωές συχνά αποτελούν μόνον το άλλοθι, κι ακόμη συχνότερα οι θυσίες του γκαμπί περιλαμβάνουν ανθρωπιστικές τραγωδίες.

Στο γεωπολιτικό γκαμπί της Μέσης Ανατολής η ακραία σύγκρουση Ισραήλ Χαμάς, πίσω και πέρα από την ανθρωπιστική τραγωδία, θα έχει τεκτονικές επιπτώσεις σε όλη την περιοχή.

Οι μεγάλοι παίκτες παίρνουν ήδη θέση και πολλοί αναγκάζονται να επανατοποθετηθούν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που έως τώρα επιχειρούσαν να απεμπλακούν από τη Μέση Ανατολή, στέλνουν το αεροπλανοφόρο «Τζέραλντ Φορντ» στο Ισραήλ. Ο εκπρόσωπος του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας Τζον Κέρμπι δήλωσε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να εμπλακούν επί του πεδίου, ουδείς όμως γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί εάν η Χεζμπολάχ πάει τη δική της εμπλοκή ένα βήμα πιο μπροστά από την εκτόξευση ρουκετών στη μεθόριο του Λιβάνου.

Η Τουρκία επίσης πιέζεται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στον πόλεμο της Ουκρανίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίστηκε στην πρώτη του παρέμβαση πιο μετριοπαθής απ’ όσο κάποιοι θα περίμεναν, ταυτόχρονα όμως ζήτησε και ίδρυση παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και με «γεωγραφική συνέχεια» ήτοι ένωση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Ζήτησε εν ολίγοις το ανέφικτο, να κοπεί το Ισραήλ στα δύο, και ταυτόχρονα έδειξε ότι στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής δεν στέκεται εύκολα ο ρόλος του «επιτήδειου ουδέτερου».

Το Ιράν είναι ο παίκτης-κλειδί. Ουδείς μοιάζει να αμφιβάλει για την εμπλοκή του στην επιχείρηση της Χαμάς και ουδείς θέλει να την παραδεχτεί. Διότι η Δύση γνωρίζει ότι ένας κόσμος σε ανοιχτή σύγκρουση με το Ιράν θα είναι ένας τελείως διαφορετικός κόσμος.

Σ’ αυτό το τρεμάμενο γεωπολιτικό κάδρο όλα επανεξετάζονται και όλα μπορεί να συμβούν από την έκρηξη των πετρελαϊκών τιμών και τον ανασχεδιασμό των αγωγών έως ένα νέο κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων σε Ευρώπη και Αμερική και μια νέα έκρηξη του προσφυγικού. Στο ίδιο κάδρο απαιτείται και από την Ελλάδα υψηλός δείκτης νηφαλιότητας και διπλωματικών ισορροπιών. Με επίγνωση πάντοτε της μοναδικής βεβαιότητας: ότι το παλαιστινιακό είναι πολύ σύνθετο ζήτημα για να αντιμετωπίζεται με όρους οπαδισμού και άσπρου μαύρου