Από το1951 μέχρι το 2011 ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 εκατομμύρια στα 10.816.286 κατοίκους. Από το 2011, όμως, και για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της χώρας άρχισε να μειώνεται. Το φυσικό ισοζύγιο έγινε αρνητικό (οι θάνατοι ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις), αλλά και το μεταναστευτικό ισοζύγιο ήταν αρνητικό, καθώς πολλοί Έλληνες αναζήτησαν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.
Σχεδόν διπλάσιοι ήταν οι θάνατοι από τις γεννήσεις το 2022. Το λες και soul drain, αλλά δεν φαίνεται να μας καίει. Το φυσικό ισοζύγιο ήταν αρνητικό κατά 64.260 ανθρώπους, δηλαδή πέρυσι χάσαμε τη δημοτική ενότητα Χανίων, Ακρωτηρίου και Ελευθερίου Βενιζέλου. Είμαστε εντυπωσιακά άτυχοι, όπως θα έλεγε ο υπουργός Επικρατείας;
Λιγοστεύουμε και με τις ιερεμιάδες δεν ξεμπερδεύουμε. Από τη Φυσική την «ανθρωπική αρχή» κλέβουμε. Τι λέει αυτή; Σε γενικές γραμμές ότι ορισμένες συνθήκες θερμοκρασίας και χημικού ή φυσικού περιβάλλοντος είναι προϋποθέσεις για την ανθρώπινη ζωή. Με άλλα λόγια, η ύπαρξη του ανθρώπου προϋποθέτει ένα συγκεκριμένο σύμπαν, από τα πολλά δυνατά.
Μία μεταβολή, ακόμη και μικρή, αρκεί για να παραχθεί ένα τελείως διάφορο σύμπαν. Άλλο ελληνικό σύμπαν είναι τα 10 εκατ., άλλο τα 10 εκατ. με το 21% άνω των 65 ετών, και μόλις το 14,7% κάτω των 14 ετών κι άλλο τα 7,5-8 εκατ. στα οποία κινούμαστε προς το 2050 χωρίς φρένα.
Και τι έγινε; Υπάρχουν χώρες με μικρούς πληθυσμούς που ευημερούν και κάποιες από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου είναι παράλληλα και από τις πιο φτωχές. Λες να γίνουμε αστέρια, που θα παράγουν τόση ενέργεια, ικανή να εξουδετερώσει τη βαρύτητα της αναπτυξιακής καθήλωσης;
Διαβάζω το εγχειρίδιο -αυτό καλά τραβάμε προσήλωση. Αν η ένταση της βαρύτητας είναι κάποιες φορές μεγαλύτερη, η ενέργεια θα πρέπει να παράγεται με εντατικότερο ρυθμό. Τ’ αστέρια, τότε, δεν έχουν σωσμό. Σε ένα σύμπαν εχθρικό.
