Οι δέουσες ανακοινώσεις έγιναν. Δόθηκαν οι υποσχέσεις για νέα έργα, για βελτιώσεις και αποκαταστάσεις υφιστάμενων υποδομών, για μελέτες που θα εξακριβώσουν προβλήματα και θα τεκμηριώσουν λύσεις, ώστε στο εγγύς μέλλον να προλαμβάνονται οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Υποσχέσεις δόθηκαν και για το ζήτημα της ασφάλισης των περιουσιών, ιδιωτών και επιχειρηματιών, έναντι του κινδύνου των φυσικών καταστροφών.
Μόνο που ο χειμώνας είναι μπροστά μας κι η Θεσσαλία, μετά τα όσα υπέστη από τον «Daniel» και τον «Elias», παραμένει κυριολεκτικά παραδομένη στις ορέξεις-προθέσεις της φύσης, όπως εξάλλου και η υπόλοιπη χώρα.
Η κλιματική αλλαγή δεν… αστειεύεται. Δεν προειδοποιεί. Δεν συγχωρεί. Δεν είναι προβλέψιμη. Πιθανώς δεν είναι και αναστρέψιμη…
Η κλιματική αλλαγή απαιτεί αλλαγή πολιτικής κουλτούρας. Απαιτεί συναίνεση, συνεργατικότητα, συγκαταβατικότητα, προνοητικότητα, ταχύτητα και ευρηματικότητα για τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου. Ενός διπλού «φράγματος» έναντι των φυσικών καταστροφών, αλλά κυρίως έναντι της πολιτικής καταστροφολογίας, που στο πέρασμά της δεν αφήνει σχεδόν τίποτα όρθιο. Σαρώνει λογικές και συνειδήσεις. Στηρίζει το παράλογο -όχι το λογικό, το λάθος-, όχι το σωστό. «Αρέσκεται» στη λήθη και την αγνωμοσύνη, αγνοώντας τη συνέπεια και την ακεραιότητα.
Ίσως ήρθε ο καιρός τα πολιτικά κόμματα, εμείς δηλαδή που τα ψηφίζουμε, να συγκλίνουμε, δημιουργώντας ένα αρραγές μέτωπο. Ένα μέτωπο στήριξης της κοινωνίας μας που βάλλεται πανταχόθεν και των ζωών μας που είναι εκτός ισορροπίας
*Ζωή εκτός ισορροπίας.
