Το θέμα είναι η λογιστική αντιμετώπιση και πόσα θα δώσει η «καλή» μας η Ε.Ε. ή ο κορεσμός με τη διαχείριση και τις πολιτικές του «θα μπορούσαμε να είμαστε χειρότερα»;
Δεν είναι ότι λείπουν οι χρήσιμοι άνθρωποι, αν και οι βλαβεροί είναι αρκετοί, «οι λαγουμιτζήδες, οι εγωμανείς, οι σχοινοβάτες, οι προπέτασμα-της-φλυαρίας, οι «αφήστε-με-ήσυχο», οι μωροφιλόδοξοι, αυτοί που σου δίνουν «την εντύπωση ενός βαθιά κοιμισμένου που κάνει μιαν απροσδιόριστη χειρονομία, κι έπειτα πάλι αποχαυνώνεται, ακίνητος», οι «χαμένοι στα οφίκιά τους», οι πονηροί που ανοίγουν τα φράγματα της κριτικής προσεκτικά και στοχευμένα, για την εκτόνωση των πλημμυρικών φαινομένων. Οργής, απόγνωσης, απελπισίας.
Η έξοδος από τα νερά θα γίνει, όπως έχει ξαναγίνει. Αλλού είναι το καμίνι. «Δεν μπορεί να γίνει τίποτε αν δεν πάρουμε ένα δυνατό καθαρτικό αλήθειας. Το ψέμα απ’ όλες τις μεριές είναι ένας τρομαχτικός βραχνάς επάνω μας και μας γαγγραινιάζει». Μας πειράζει;
Όσο και οι διαρροές για τη βαριά ατμόσφαιρα στα ανώτατα σκαλιά ή οι οδηγίες για χρήση εμφιαλωμένου νερού «για την προσωπική μας υγιεινή, για να πιούμε νερό, για να μαγειρέψουμε ενδεχομένως, ακόμα και για εργασίες που πρέπει να κάνουμε μέσα στο σπίτι», όταν οι άνθρωποι μες στις λάσπες για ένα μπουκάλι νερό κάνουν αγάπες.
«Πολλοί θεωρούν ακατανόητο γιατί η Ελλάδα δεν ζήτησε βοήθεια από το εξωτερικό», παρατηρεί η γερμανική Handelsblatt. Για να μην αποκαλυφθεί η πλαστή εικόνα της αριστοκρατίας; Θα είναι αυτό «Το τελευταίο ψέμα», όπως του Κακογιάννη την ταινία;
«Η Ελλάδα μοιάζει σαν ένα νησί της Ουτοπίας, όπου μπορεί να ξεμπαρκάρουμε μέσα από τον ύπνο τούτης της σημερινής νύχτας, όπου όλα είναι πιθανά».
Βέβαιο είναι ότι «ο κρατικός μηχανισμός έδειχνε να παρακολουθεί αιφνιδιασμένος την καταστροφή, ενώ “σήματα” πήγαιναν και έρχονταν ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς».
Βέβαιο είναι ότι για το αλαλούμ δεν ευθύνονται του καιρού οι αμφορείς. Αναμφισβήτητη είναι η αποτυχία των υποδομών της περιοχής.
Μια γέφυρα με το παρελθόν αυτής. Η γέφυρα του Ταξιάρχη ή του (Εβαρίστο) Ντε Κίρικο (από το όνομα του μηχανικού, πατέρα του γνωστού ζωγράφου), που μετράει πάνω από έναν αιώνα ζωής, δεν έσπασε, ενώ άλλες πιο πρόσφατες κατέρρευσαν.
