Ένας κόσμος, που τον κατάπιε η λάσπη. Δεν είναι η πρώτη φορά. Οι κάτοικοι πολλών χωριών ξανάζησαν τον εφιάλτη το 1994, το 1997, το 2020 με τον Ιανό και το 2023 με τον Δανιήλ. Γιατί; Έχουμε μείνει στο ’90 σε επίπεδο προετοιμασίας, μολονότι επαναλαμβάνεται διαρκώς πως η κλιματική κρίση δεν θα μας αποχαιρετήσει;
Πρός τις αρχές Νοεμβρίου 1994, αφού είχαν υποχωρήσει τα νερά μετά από τρεις εβδομάδες κι αφού είχαν γίνει οι πρώτες εκλογές για τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση (σ.σ.: κοίτα κάτι τραγικές συμπτώσεις), κατέφθασε στη Μεταμόρφωση ο ΥΠΕΧΩΔΕ. Εξαγγέλλει χρηματοδότηση 19 δισ. δραχμών -τα εννέα δισ. απ’ αυτά για την Καρδίτσα που είχε πληγεί περισσότερογια αντιπλημμυρική θωράκιση της περιοχής. Τον Γενάρη του 1997 ξαναπλημμύρισαν. Από τα 9 δισ. που θα πήγαιναν στην Καρδίτσα, είχαν δαπανηθεί μόνο 200 εκατ. δραχμές για μικροδιορθώσεις.
«Σε πολλά χωριά της Καρδίτσας -Μυρίνη, Μακρυχώρι, Κοσκινάς, Ψαθοχώρα, Μαραθέα, Βλοχός, Μεταμόρφωση, Κεραμίδιοι κάτοικοι έζησαν ώρες αγωνίας και τρόμου βλέποντας τα νερά των ποταμών Καλέντζη και Πηνειού να “γλείφουν” τ’ αδύναμα αναχώματα και ν’ απειλούν τα σπίτια τους. Ανάλογος ήταν ο κίνδυνος και στους Σοφάδες, με τα νερά του Σοφαδίτη ν’ απειλούν… Σε μια απέραντη, βαθιά λίμνη έχουν μετατραπεί πάνω από 40.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στην περιοχή Φαρκαδόνας, Ζάρκου, Πηνειάδας Τρικάλων…
Ο Πηνειός απειλούσε και σπίτια στη συνοικία Αγίου Θωμά, η οποία είχε πληγεί από την πλημμύρα του 1987. Είναι δε χαρακτηριστικό της αδιαφορίας των αρμοδίων ότι από το 1987 και μετά τα αναχώματα του Πηνειού δίπλα από τη συνοικία δεν ενισχύθηκαν».
Άγιος Θωμάς, Φαρκαδόνα, Μαραθέα, Βλοχός, Μεταμόρφωση. Κρίκοι μιας αλυσίδας και μιας επαναλαμβανόμενης παγίδας. Προφανώς, όλα αυτά που έγιναν ή δεν έγιναν δεν αποδείχθηκαν αρκετά. Έτσι, μια θάλασσα προβλημάτων και ευθυνών απλώνεται μπροστά. Κι αυτό δεν το λες «πολύ μεγάλη αναποδιά». Ιδίως όταν πλανάται η ανησυχία για το τι υπάρχει κάτω από τα νερά.
