Skip to main content

Η κραυγή της κυρίας Άννας

Φωτ. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΚΟΥΡΤΙΚΙ/STR

Το κράτος είναι μόνο για τα «κανονικά»; Διαλύεται στα «ακραία»;

«Προς Θεού βοηθήστε μας, το νερό έχει φτάσει τα δύο μέτρα στο σπίτι. Εχουμε δύο μικρά παιδιά, βοηθήστε μας»: Κραυγή απόγνωσης μέσα από την τηλεόραση ,από την γηραιά κυρία Αννα, στο χωριό Ασπρίτσα, κοντά στον Παλαμά Καρδίτσας. «Βοηθήστε μας, είπαν ότι θα στείλουν ελικόπτερο για να μας πάρουν, αλλά τίποτα»!

-Η Πυροσβεστική τι σας είπε; ρωτούν την κυρία Αννα οι συνάδελφοι της τηλεόρασης. «Μας είπαν να ανεβούμε στα …τραπέζια για να μην μας φτάνει το νερό», απαντά αφοπλιστικά.

Την ίδια ώρα, κάτοικοι στον γειτονικό Παλαμά έχουν καταφύγει στις στέγες για να σωθούν από τα ορμητικά νερά.

Ανάλογες εικόνες και στην πολύπαθη βόρεια Εύβοια. Αφού την άφησαν να καεί πριν από δύο χρόνια στις πυρκαγιές του Αυγούστου του 2021, τώρα οι κάτοικοι πνίγονται. Τα  δένδρα χάθηκαν και τίποτα δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει τα ορμητικά νερά.

Τα πυροσβεστικά οχήματα δεν μπορούν να φτάσουν τις πλημμυρισμένες περιοχές λόγω του ύψους του νερού, ενώ τα εναέρια μέσα δεν μπορούν να πετάξουν λόγω των πολλών κεραυνών, εξήγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Αρα τι;

Τι κάνει το κράτος για την κυρία Αννα από την Ασπρίτσα; Τι κάνει ο κρατικός μηχανισμός για όλες τις Αννες που απειλούνται από τα νερά;

Κυρίως, τι έκανε μέχρι τώρα το κράτος για να μην αναγκάζονται οι δύσμοιροι πλημμυροπαθείς να παίρνουν τηλέφωνο τα κανάλια για να ζητάνε βοήθεια;

Αυτή είναι η Ελλάδα 2.0 των επενδύσεων και των 58 μεταρρυθμίσεων «που έχει σαν στόχο να κάνει update στο λειτουργικό της χώρας. Στο software και το hardware της Ελλάδας», όπως αρέσκονται να διαφημίζουν διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες, μιλώντας «με τη γλώσσα των νέων»!

Αναμφίβολα, τα καιρικά φαινόμενα δεν ήταν της «κανονικότητας». Ήταν ακραία και δύσκολα. Αλλά το κράτος είναι μόνο για τα «κανονικά»; Διαλύεται στα «ακραία»;

Φοβόμαστε! Αισθανόμαστε ανήμποροι στα δύσκολα.

Όταν ακούμε μάλιστα ότι ξεκίνησε ήδη «η κλιματική κατάρρευση» και συνεπώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνονται πιο συχνά και επικίνδυνα, φοβόμαστε όλο και περισσότερο. Κλείστε τα μάιτια και σκεφτείτε για μια στιγμή την κυρία Άννα πάνω στο τραπέζι, μαζί με τα δυο εγγόνια της, και το νερό να ανεβαίνει…