Πάνω από 450 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως αντιμετωπίζουν ψυχικές διαταραχές, 1 στους 10 έχει κατάθλιψη και 1 στους 5 θα βιώσει σε κάποια περίοδο της ζωής του. Σοβαρές ψυχικές παθήσεις, όπως η σχιζοφρένεια, εμφανίζονται στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Στην έκθεση «Υγεία με μια ματιά: Ευρώπη 2018» καταγράφεται ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας επηρεάζουν περίπου 84 εκατομμύρια άτομα στην Ε.Ε. Κι επειδή Ε.Ε. χωρίς οικονομικούς όρους είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, ιδού γιατί τσούζουν οι επιπτώσεις. «Εκτιμάται ότι το συνολικό κόστος των προβλημάτων ψυχικής υγείας υπερβαίνει το 4% του ΑΕΠ (πάνω από 600 δισ. EUR) στις 27 χώρες της Ε.Ε. και στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Τι να πώ, αν δεν επενδύσεις στην υγεία, τότε διαχειρίζεσαι την αρρώστια.
Η έκθεση του 2022 «Η υγεία με μια ματιά» έδειξε ότι σχεδόν ένας στους δύο νέους Ευρωπαίους αναφέρει ότι δεν καλύπτονται οι ανάγκες περίθαλψης όσον αφορά την ψυχική υγεία, ενώ το ποσοστό των νέων που αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης σε αρκετές χώρες υπερδιπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ποιο, όμως, είναι το όριο μεταξύ του ψυχικά υγιούς και του ψυχικά ασθενούς;
Είσαι τρελή; Ο Φρόιντ έλεγε ότι δεν υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή. Το κριτήριο είναι ποσοτικό, καθώς οι ίδιοι μηχανισμοί διέπουν και τα δύο, υγιές και παθολογικό. Εκείνο που διαφέρει είναι το ποσοστό, ο βαθμός απόκλισης.
Τότε, γιατί αντιδρούμε ακόμη αμήχανα, ενίοτε ειρωνικά, αρκετοί μελοδραματικά ή πικρόχολα, αρνητικά, απέναντι σε παραδοχές ψυχικής κατάρρευσης;
Δεν ξέρω αν τα κοινωνικά δίκτυα ή οι ψυχαγωγικές εκπομπές ενδείκνυνται για εξομολογητήρια, ξέρω ότι οι απώλειες την ίδια γεύση έχουν, ακόμη κι αν δεν πουλάνε όλες οι ιστορίες.
Ξαναρώτα με τώρα αν είμαι τρελή, πέρα από την πολιτική ορθότητα, ρώτα με αν βιώνω την οδύνη του πλάσματος που δεν διαθέτει προστατευτικούς μηχανισμούς.
Ρώτα, δεν είναι ταμπού. Δεν ρωτάς, γιατί νιώθεις ότι τα τείχη δεν έχουν πάει αλλού. Απόδειξη ότι συνολικά οι κυβερνήσεις ξοδεύουν κατά μέσο όρο λιγότερο από το 2% του προϋπολογισμού υγείας στην ψυχική.
