Αντιγράφω από την πρώτη σελίδα της Ναυτεμπορικής: «Περί τα 440.000 τα καμένα μένα στρέμματα σε τρεις ημέρες-Πολλαπλά τα μέτωπα της φωτιάς σε όλη τη χώρα-Στις φλόγες παραδόθηκε το δυτικό μέτωπο τη Αττικής– Κάηκαν εργοστάσια και αποθήκες στον Ασπρόπυργο».
Η Αλεξανδρούπολη καίγεται για 5η ημέρα και το σπάνιο δάσος της Δαδιάς για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο.
Σχεδόν, ένα εκατομμύριο στρέμματα δασικής και χορτολιβαδικής έκτασης κάηκαν τις τελευταίες 40 μέρες. Πολλοί θα αναρωτιούνται: Μήπως ήταν γραφτό να καεί η μισή Ελλάδα εδώ και λίγες ημέρες;
Αυτό ήταν που μπορούσε να κάνει τελικά ο κρατικός μηχανισμός ,κεντρικός και τοπικός, για να αντιμετωπίσει τις όντως πολύ δύσκολες συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών και ισχυρών ανέμων;
Συνθήκες που φυσικά υπήρξαν πέρυσι, πρόπερσι και σίγουρα θα υπάρξουν και τα επόμενα χρόνια ,όλο και περισσότερο, βοηθούσης και της κλιματικής κρίσης.
Υπάρχει φυσικά και η «εύκολη απάντηση»: Κάποιοι βάλθηκαν να κάψουν την Ελλάδα, σύμφωνα με ορισμένα πρωτοσέλιδα!
Κάποια υπονοούμενα για «κακούς μετανάστες που βάζουν φωτιές στον Έβρο» τροφοδοτούν όμως επικίνδυνα φαινόμενα. Αποτέλεσμα; Είδαμε πολίτες να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους και να έχουν «συλλάβει» και κλείσει 25 τρομοκρατημένους μετανάστες στο τρέιλερ του αυτοκινήτου τους.
Προφανώς θα πρόκειται για τους… ίδιους που πριν ένα μήνα έκαψαν τη βόρεια και νότια Αττική! Και τώρα βάλθηκαν να κάψουν ό,τι απόμεινε.
Αλλά, για να σοβαρευτούμε! Το κράτος πιάστηκε για άλλη μία φορά απροετοίμαστο. Υποσχέσεις κενού περιεχομένου , εκ του αποτελέσματος κρινόμενες.
Αλλά αυτό έφτασε δυστυχώς να σημαίνει η λέξη «πολιτική».
Που για άλλη μία φορά θα υποσχεθεί νέα σχέδια πρόληψης και αποζημιώσεις στους πυρόπληκτους.
Και δυστυχώς, ακόμη και οι άμεσα θιγόμενοι θα πάρουν τις όποιες αποζημιώσεις και θα σιωπήσουν. Ρίχνοντας το πολύ πολύ αργότερα μερικές κατάρες στο πλατύσκαλο της καμένης περιουσίας τους. Αφού έχουν απομακρυνθεί οι χορηγοί των αποζημιώσεων…
Λίγοι καταλαβαίνουν ότι υπάρχει μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Το είχε πει ο Κάφκα: «Φοβάσαι την ελευθερία και την ευθύνη και ως εκ τούτου προτιμάς να πνίγεσαι πίσω από τα κάγκελα, που έχεις φτιάξει για τον εαυτό σου».
