Τι κι αν γέμισε το «καλάθι του νοικοκυριού» με «φθηνά», PL και όχι επώνυμα, προϊόντα ή αν εμπλουτίζεται διαρκώς με νέους κωδικούς…
Τι κι αν το ΥΠΑΝ λάνσαρε και άλλα «καλάθια», του Αϊ-Βασίλη, του νονού, της Σαρακοστής… Τι κι αν παραμένει σε ισχύ το μέτρο που προβλέπει περιορισμούς στα περιθώρια κέρδους της αγοράς ή αν οι αρμόδιες αρχές επιμένουν με τακτικούς ελέγχους…
Τι κι αν αλλάξανε στα σούπερ μάρκετ τα καρτελάκια με τις τιμές ώστε να μη χρειάζονται ματογυάλια προς ανάγνωσή τους…
Τι κι αν μάθαμε να ζούμε με τα υπερκέρδη των εταιρειών ή με τα… ουρανοκατέβατα κέρδη, όπως τα έχει «βαπτίσει» η Επιτροπή Ανταγωνισμού, ή αν η ίδια έκανε… φύλλο και φτερό τα τιμολογιακά στοιχεία της αγοράς…
Τι κι αν η κυβέρνηση προέβη σε επαναλαμβανόμενες αυξήσεις μισθών (μόνο των κατώτατων), όπως και σε αυξήσεις των συντάξιμων αποδοχών… Τι κι αν μοιράστηκαν αφειδώς τα market pass, τα fuel pass, τα youth pass… Η ακρίβεια είναι εδώ ή -για να γίνουμε πιο ακριβείς- η ακρίβεια μήνα με τον μήνα αδειάζει ταχύτερα το πορτοφόλι μας. Για πολλούς δε το πορτοφόλι έχει ήδη αδειάσει. Οπότε;
Ίσως ήρθε η ώρα για την κυβέρνηση να τα βάλει πραγματικά με την αγορά. Να λάβει μέτρα που θα «πονέσουν» το επιχειρείν – όπου και όταν πρέπει να «πονέσει». Ιδιαίτερα το κομμάτι αυτό της αγοράς που εκμεταλλεύεται την υψηλή ζήτηση λόγω ανελαστικών δαπανών.
Είναι άλλο να ακριβαίνουν τα αυτοκίνητα κι άλλο τα τρόφιμα. Όπως και για την κυβέρνηση, είναι άλλο απλώς να λαμβάνει μέτρα και άλλο να λαμβάνει μέτρα που αποδίδουν… Κρίνοντας από τον πληθωρισμό, προφανώς και τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί δεν αποδίδουν!
