Είναι «θέλημα Θεού» να καιγόμαστε κάθε καλοκαίρι; Ηταν «ατυχία» που κάηκαν 500.000 στρέμματα δάσους στη βόρεια Εύβοια πριν δύο χρόνια; Ηταν «κανονικότητα» που καίγεται ακόμη η μισή Αττική; Είναι τελικά «έτσι τα πράγματα» και δεν αλλάζουν; Όπως λέει και ο μεγάλος Τολστόι «ένας από τους πιο κοινούς πειρασμούς ο οποίος όμως οδηγεί στις μεγάλες συμφορές, είναι ο πειρασμός των λέξεων: «Όλοι έτσι κάνουν»!
Αναμφίβολα, φωτιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε. Το ερώτημα είναι τι κάναμε, τι κάνουμε και τι θα κάνουμε, για να πάψουν πια να «έχουν έτσι τα πράγματα».
Για να πάψουμε πια να συνηθίζουμε να βλέπουμε τα δάση να γίνονται στάχτη, ανθρώπους σε απόγνωση να βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να χάνονται στις φλόγες. Και τη γη που αφήνουμε στα παιδιά μας, το μέλλον της χώρας μας-αφού στηρίζεται κυρίως στη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού-να καταστρέφεται.
Σίγουρα, όταν οι ηρωϊκοί πυροσβέστες μας, οι εθελοντές και οι ίδιοι οι κάτοικοι δίνουν τη μάχη με τις φλόγες, δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών.
Μόνο που τις τελευταίες ώρες βλέπουμε τους κάθε λογής αρμόδιους να σπεύδουν να αποποιηθούν τις ευθύνες…
Ο φίλος μου, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας δήλωσε ότι εφέτος η κυβέρνηση έδωσε 7 εκατομμύρια περισσότερα στους δήμους για να αντιμετωπίσουν τα θέματα της αντιπυρικής περιόδου.
Οι δήμαρχοι, διά του προέδρου της ΚΕΔΕ, Λάζαρου Κιρίζογλου, απαντούν ότι «οι φωτιές δεν ξεκίνησαν από περιοχές ευθύνης των Δήμων».
Πολλοί θυμήθηκαν επίσης ότι η κλιματική κρίση είναι κυρίως ανθρωπογενές φαινόμενο και όχι φυσικό. Όταν παλιότερα το είχαν ξεχάσει!
«Αν ζητάς να αποδοθούν ευθύνες σε άλλους, να είσαι έτοιμος να αποδοθούν ευθύνες και σε εσένα», έλεγε ο Σόλων, ο μεγάλος νομοθέτης της αρχαιότητας.
Κι όμως: Η χώρα δαπανά κάθε χρόνο πάνω από 1,5 δισ. ευρώ από τους φόρους μας για την πυροπροστασία. Διαθέτουμε κάπου 18.000 πυροσβέστες, 3.500 πυροσβεστικά οχήματα και 89 εναέρια μέσα.
Κι όμως. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι έχει αποτύχει το σημερινό μοντέλο πυρόσβεσης. Γιατί βάζει σε προτεραιότητα την καταστολή, αντί για την πρόληψη. Και η καταστολή έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκεί!
Αντί να φωνάζουμε λοιπόν «που είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα», θα έπρεπε να αναλογιστούμε τι ΔΕΝ γίνεται ουσιαστικά, πριν το καλοκαίρι για τον καθαρισμό των δασών και την απομάκρυνση του εύφλεκτου υλικού;
Γιατί δεν έχουν τοποθετηθεί παντού τεχνολογικά συστήματα πυρανίχνευσης’ στα δάση;
Γιατί από το 1998, με τον νόμο 2612, η αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης μεταφέρθηκε από τη δασική υπηρεσία στην πυροσβεστική; Μεταφέροντας όλες τις αντίστοιχες πιστώσεις στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης ή Προστασίας του Πολίτη;
Ποιοι μπορούν να γνωρίζουν καλύτερα το δάσος και τα μέτρα προστασίας του από τους δασεργάτες;
«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ό,τι πράττουμε, αλλά και για ό,τι παραλείπουμε να πράξουμε», έγραφε ο Μολιέρος . Εκτός κι αν φταίει τελικά, μόνο ο…Χατζηπετρής, όπως έλεγε ο αείμνηστος Λουκιανός Κηλαϊδόνης…
