Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας είναι σχεδόν το ίδιο ισχυρός με τον καγκελάριο. Παραδοσιακά, είναι ο μόνος υπουργός που, λόγω της θέσης του, έχει το δικαίωμα να ασκήσει ουσιαστικά βέτο στις εντολές του καγκελάριου. Η χρήση βέβαια του δικαιώματος αρνησικυρίας θα σήμαινε ότι η παραίτηση ή η απόλυσή του θα ήταν υποχρεωτική, εφ` όσον, και αν, έρθει σε σύγκρουση με τον επικεφαλής της κυβέρνησης.
Ο σημερινός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας είναι ο Κρίστιαν Λίντνερ, από το κόμμα των Φιλελευθέρων και ένθερμος υποστηρικτής των νέο-φιλελεύθερων αντιλήψεων. Κάτι που φάνηκε άλλωστε με την πρότασή του στην Bundestag για τον νέο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Μια πρόταση που προβλέπει αυστηρή δημοσιονομική πορεία για τα επόμενα χρόνια . «Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη μείωση των δαπανών, να εντοπιστούν και να εφαρμοστούν πιθανές εξοικονομήσεις», δήλωσε ο Λίντνερ. «Η Γερμανία έχει τις δυνατότητες για το Τσάμπιονς Λιγκ, λέει, αλλά θα μπορούσε γρήγορα να καταλήξει στη δεύτερη κατηγορία, αν εφαρμοστεί η τετραήμερη εβδομάδα εργασίας και δοθούν νέες επιδοτήσεις».
Για τον Λίντνερ, οι περικοπές στα γονικά επιδόματα, είναι μία πηγή «εξοικονόμησης», σύμφωνα με το Spiegel. Δύο δισεκατομμύρια ευρώ υπολογίζονται για το 2025 για τη χρηματοδότηση της προγραμματισμένης βασικής κοινωνικής ασφάλειας για τα παιδιά. Πολύ λιγότερα από τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει ζητήσει η «Πράσινη» υπουργός Οικογενειακών υποθέσεων Λίζα Πάους
«Αυτό είναι πολύ νεοφιλελεύθερο, ή μάλλον αρκετά οπισθοδρομικό παλιο-φιλελεύθερο και όχι Champions League», γράφει η εφημερίδα BR24 του Μπίλεφελντ. «Τα πράγματα δεν φαίνονται καλά για τα σχέδια της Πάους κατά της παιδικής φτώχειας», γράφει η SZ. Πιο σκληρή, η Taz σημειώνει ότι «ουδείς μπορεί να εκπλαγεί από έναν υπουργό Οικονομικών, για τον οποίο η βασική ασφάλεια των παιδιών δεν είναι επένδυση, αλλά απλώς μια ενοχλητική δαπάνη».
Ακόμη και η συντηρητική Die Welt διαμαρτύρεται: «Αφού τα έκτακτα βάρη της κρίσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας και η αύξηση των τιμών της ενέργειας έπαψαν να υφίστανται, είναι σαφές ότι δεν μπορεί να τεθεί θέμα προϋπολογισμού λιτότητας με επώδυνες περικοπές. Ειδικά από τη στιγμή που οι περαιτέρω δεσμεύσεις για την άμυνα – λέξη κλειδί η αύξηση των αμυντικών δαπανών για το ΝΑΤΟ – δεν θα παζαρεύονται στο υπουργικό συμβούλιο τα επόμενα χρόνια», τονίζει η γερμανική εφημερίδα.
Θα πείτε τι ενδιαφέρουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, τι κάνει ο Λίντνερ στη χώρα του. Δεν θα ασχολούμασταν καθόλου αν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν ήταν αυτός που πρωτοστατεί στο να βυθιστεί και πάλι η Ευρώπη σε καθεστώς λιτότητας. Προσπαθεί να επιβάλει έναν σκληρό και ομοιόμορφο «κορσέ» για τη μείωση του χρέους σε όλη την ΕΕ. Αγνοώντας τις προτάσεις της Κομισιόν και τις συνθήκες που αντιμετωπίζει κάθε χώρα μέλος. Με ευθύνη και της Γερμανίας άλλωστε, επιβλήθηκαν τρία σκληρά μνημόνια στην Ελλάδα, για παράδειγμα.
Ο εργασιακός κόσμος του σήμερα και του αύριο δεν είναι πλέον αυτός των σκληροπυρηνικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Η Γερμανία, η Ευρώπη, χρειάζονται μια νέα σκέψη και μια νέα ματιά. Δεν κερδίζεις έτσι το Champions League στην κοινωνία…
