«Ο άνθρωπος που έκανε κάποτε τη μισή Ευρώπη να τρέμει, με την παραίτησή του κλείνει μια εποχή στην Ελλάδα», γράφει η γερμανική συντηρητική εφημερίδα του Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Ο λόγος φυσικά για τον Αλέξη Τσίπρα, η παραίτησή του οποίου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετά την οδυνηρή ήττα στις εκλογές, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχει άλλωστε μέσο ενημέρωσης στη Γηραιά ήπειρο, που να μην έχει πει κάτι για την παραίτηση Τσίπρα. Αφού-όπως λεει η FAZ, «εθεωρείτο ο φάρος ελπίδας για την αριστερά σε όλη την Ευρώπη».
Ο 48χρονος Τσίπρας διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε μια περίοδο που σημαδεύτηκε κυρίως από τις ολέθριες συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Εκείνα τα ταραχώδη χρόνια, ο Τσίπρας είχε την έμπνευση να προβάλει το σύνθημα: «κυβέρνηση της Αριστεράς». Με μία υπόσχεση: Να τελειώσει τη λιτότητα.
Ωστόσο, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Υπό την πίεση της Γερμανίας και άλλων χωρών της ΕΕ, η κυβέρνηση Τσίπρα κατέληξε να υιοθετήσει άλλο ένα μνημόνιο, μέχρι να μπορέσει να περιορίσει κάπως τη λιτότητα και να αναδιαρθρώσει το χρέος. Αφήνοντας και 37 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία.
Μετά από 15 χρόνια στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας επέλεξε να προβάλει ένα άλλο σύνθημα: «Προοδευτική κυβέρνηση»- στην ουσία συνασπισμό με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, το οποίο όμως απέρριπτε κατηγορηματικά κάθε συζήτηση. Με απλά λόγια: Από την πάλαι ποτέ “κυβέρνηση της Αριστεράς”, στην …ακυβερνησία. Κάτι που φυσικά ο λαός απέρριψε με τη ψήφο του.
Και τώρα; Πόσο εύκολο είναι για πολύ κόσμο να φανταστεί έναν ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα; Θα σημάνει την αποχώρησή του από την πολιτική;
Όταν σκεφτόμαστε την ηγεσία, συνήθως αυτό που μας έρχεται στο μυαλό δεν είναι τόσο η «καρέκλα», όσο ο ηγέτης, ο άνθρωπος. Με σάρκα και οστά. Αν είναι έντιμος και γενναίος.
Κάποιοι ηγέτες αποκαρδιωμένοι, τα παρατάνε. Βάζουν τέλος στη δημόσια ζωή τους. Αλλοι πάλι, όχι. Έστω και από άλλες θέσεις προσπαθούν και ξαναπροσπαθούν και πάλι για την νίκη.
Οσο για την κομματική του κληρονομιά; Θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει «κόμμα εξουσίας », μετά τον Τσίπρα; ‘Η θα αντιμετωπίσει μια υπαρξιακή κρίση, διατηρώντας και τα «κακά μήλα» στις τάξεις του;
Αποδυναμωμένος στην βάση-στην αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, ακόμη και τα πανεπιστήμια-ανεξάρτητα από τις προσπάθειες της νέας ηγεσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ αντικειμενικά θα εισέλθει σε περίοδο περιδίνησης. Πολλά φυσικά θα εξαρτηθούν από το αν θα υπάρξει ένας δημόσιος βίος, όπου θα είναι δυνατή η συζήτηση, η ανάδειξη νέων ιδεών, η νηφάλια αξιολόγηση προτάσεων. Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης σε αυτό θα είναι πρωταρχικός.
