Τρία βασικά μηνύματα στέλνουν τα αποτελέσματα της κάλπης που έβγαλε μια ισχυρή, αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Πρώτον, ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης, η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε χθες έχει έναν και μοναδικό αντίπαλο: αυτόν που σε αθλητικούς όρους λέμε «τον κακό εαυτό της».
Δεύτερον, τα κόμματα της αντιπολίτευσης -αυτά που θεωρητικά παραμένουν κόμματα εξουσίας- θα πρέπει να περάσουν μεγάλο διάστημα «αναστοχασμού» έως ότου φτάσουν στο σημείο να ξαναβρούν όραμα και να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη, εναλλακτική, πρόταση διακυβέρνησης.
Και, τρίτον, το πολιτικό προσωπικό συνολικά θα πρέπει να εργαστεί πολύ πιο σκληρά και μεθοδικά προκειμένου να ξαναφέρει τους ψηφοφόρους στις κάλπες πρώτα και κατόπιν να τους πείσει πως δεν χρειάζεται να καταφεύγουν σε ψήφους διαμαρτυρίας σε αντισυστημικά κόμματα-κομήτες.
Το τελευταίο μήνυμα είναι ίσως και πιο σημαντικό δεδομένου πως με βάση τα επίσημα στοιχεία μόλις ένας στους δύο ψηφοφόρους εμφανίστηκε την Κυριακή στα εκλογικά τμήματα. Πολλές δικαιολογίες ακούστηκαν γι’ αυτή την εξέλιξη: η εκλογική κόπωση, τα μπάνια του λαού, η σιγουριά για το αποτέλεσμα ή η αδυναμία της αντιπολίτευσης να συσπειρώσει τον κόσμο της. Η αλήθεια όμως είναι πως το ιστορικό χαμηλό του 52,83% της συμμετοχής στις εκλογές της Κυριακής, από 61% της Κυριακής της 25ης Μαΐου, είναι πολύ ανησυχητικό σημάδι εάν λάβουμε υπόψη το γεγονός πως η επόμενη κάλπη δεν αργεί. Τον Οκτώβριο θα διεξαχθούν οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Είναι ώρα να γίνει μια συνολική προσπάθεια για να αλλάξει το σκεπτικό των ψηφοφόρων και η αδιαφορία να δώσει τη θέση της στην αναζήτηση και τη συμμετοχή. Σε αντίθετη περίπτωση, ο κίνδυνος να συνεχιστεί αυτή η τάση της αντισυστημικής ψήφου και της εμφάνισης στη Βουλή κομμάτων που δεν πρεσβεύουν τις δημοκρατικές αρχές του πολιτεύματος θα μεγαλώνει διαρκώς.
