Το καλοκαίρι του 2021 η επικαιρότητα ήταν ζοφερή. Πάνω από την Ινδία μπορούσε κανείς να διακρίνει ένα μόνιμο μαύρο «νέφος». Ήταν ο καπνός από τα αυτοσχέδια κρεματόρια για τα χιλιάδες, σε καθημερινή βάση, θύματα της Covid. Ο Καναδάς θρηνούσε τα δικά του θύματα… αυτά ενός άνευ προηγουμένου καύσωνα. Η Σιβηρία φλεγόταν με μία έκταση 77.000 τετραγωνικών μέτρων να έχει γίνει στάχτη. Το Λονδίνο μετατρεπόταν σε Βενετία από τις καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες. Το Τόκιο πάλευε να διοργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες εν μέσω τυφώνα, θερμοκρασιών – ρεκόρ και με τις κερκίδες άδειες.
Κανένα από αυτά δεν ήταν το πρώτο θέμα στο ενδιαφέρον των αναγνωστών. Όλοι είχαν στραμμένο το βλέμμα στους τουρίστες… του διαστήματος.
Ήταν η χρονιά που συνειδητοποιούσαμε πως μπορεί κανείς (εφόσον έχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια να ξοδέψει για το εισιτήριο και τις κατάλληλες διασυνδέσεις) να μπει σε μία κάψουλα και έχοντας δίπλα του τον Τζεφ Μπέζος με το καουμπόικο καπέλο του, να θαυμάσει «την ομορφιά και την ευθραυστότητα της Γης» για λίγα λεπτά από απόσταση 100.000 χιλιομέτρων.
Δύο χρόνια μετά στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρίσκονται και πάλι κάποιοι ιδιότυποι τουρίστες. 5 άνθρωποι – οι περισσότεροι όχι τυχαίοι, με background στην εξερεύνηση των βυθών – πλήρωσαν εισιτήριο 250.000 δολαρίων έκαστος για να μπουν σε μία άλλη κάψουλα: σε ένα υπερσύγχρονο τουριστικό υποβρύχιο που θα έφτανε σε βάθος 4.000 μέτρων για να εξερευνήσει το ναυάγιο του Τιτανικού. «Τόλμη και διάθεση για περιπέτεια ή ανθρώπινη ύβρις» σχολίαζαν οι αναλυτές;
Την ώρα που γραφόταν το σχόλιο αυτό οι ομάδες διάσωσης έδιναν μάχη με τον χρόνο. Η κλεψύδρα είχε γυρίσει ανάποδα. Τα πρώτα σε αναγνωσιμότητα άρθρα ήταν αυτά με τις πληροφορίες για την εξέλιξη των ερευνών, το προφίλ των 5 επιβαινόντων, το πώς οργανώθηκε το όλο εγχείρημα.
Οι εκατοντάδες μετανάστες που παγιδεύτηκαν στον υγρό τάφο της Μεσογείου είχαν πια ξεχαστεί. Εμείς, δημοσιογράφοι και αναγνώστες, είχαμε αφήσει την πεζή πραγματικότητα του μεταναστευτικού σε δεύτερη μοίρα. Σαν “τουρίστες” – παρατηρητές μίας πιθανής τραγωδίας, που είχε όμως όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν πιο ελκυστική: ειρωνεία, σασπένς, χρήμα, φιλοδοξία και ύβρη.
