Skip to main content

Εκεί στην Πύλο…

REUTERS/Stelios Misinas

«Να ‘ξερες, με πόσο λίγη αγάπη θα άλλαζε ο κόσμος...»

(Πατρίδα των καιρών)

Εκεί, στην Πύλο, δεν θάφτηκαν μόνον εκατοντάδες άνθρωποι, αλλά τα ελάχιστα ίχνη ανθρωπιάς μας και η επιζητούμενη αλήθεια. Εκεί, στην Πύλο, από τους υγρούς τάφους αναδύθηκε ακόμα μια φορά η υποτίμηση της νοημοσύνης μας, η υποκρισία, η προεκλογική φτήνια των πολιτικών που ερίζουν για την απόδοση ευθυνών ψηφοθηρώντας. Εκεί, στην Πύλο, η ανθρωποθυσία στιγματίζει την αδιαντροπιά στη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Είναι το χειρότερο ναυάγιο ανοικτά των ακτών μας από τον Ιούνιο του 2016, γράφει η Le Monde. Από το 2014, πάνω από 27.000 μετανάστες έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο, (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης). Ο ΟΗΕ (υπηρεσία ανθρωπίνων δικαιωμάτων) υπολογίζει στους 500 τους αγνοούμενους. Οι αριθμοί κρύβουν εκατοντάδες ανθρώπινα δράματα, σπαραγμένες οικογένειες, χαροκαμένες μάνες. Κρύβουν αφανισμό ελπίδων, ονείρων, σχεδιασμών, ερώτων, της ίδιας της ζωής. Και κάποιοι δείχνουν ο ένας τον άλλον επιρρίπτοντας ευθύνες, …βαρυπενθούντες και εκλογομαγειρεύοντες.

Μας είναι αδιάφορες οι κάθε λογής αναλύσεις και επικλήσεις διεθνούς δικαίου ή αυτού της θάλασσας, η εφαρμογή νόμων και κανονισμών, όταν τα ερωτήματα προβάλουν αμείλικτα και δεν χωρούν υπεκφυγές:

-Ποιος νόμος, κανονισμός, ποιο δίκαιο, ποιες εντολές, βρίσκονται υπεράνω της ανθρώπινης ζωής;

-Με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα εντοπίζονται αμέσως τα σκάφη με τη διακίνηση μεταναστών. Γιατί οι Αρχές κάθε χώρας στα όρια του διάπλου του μοιραίου σκάφους δεν αντέδρασαν διασώζοντας τους μελλοθανάτους πρόσφυγες και συλλαμβάνοντας τους εγκληματίες διακινητές;

-Όταν λες (Λιμενικό) ότι αρνήθηκαν τη βοήθειά σου οι μετανάστες, με ποιους συνομίλησες; Με τους εγκληματίες διακινητές; Αυτονόητο, δεν μπαίνεις σε διάλογο με πασιφανές το αδίκημα στη θέα εκατοντάδων στοιβαγμένων ανθρώπων. Η κοινή λογική και η στοιχειώδης ανθρώπινη ευαισθησία δεν υπαγορεύει τη σύλληψη των εγκληματιών διακινητών και τη διάσωση εκατοντάδων ψυχών;

-O Guardian διαψεύδει το Λιμενικό και επιβεβαιώνει το BBC και την MarineTraffic: «Το δουλεμπορικό ήταν ακίνητο για αρκετές ώρες πριν βυθιστεί». Η Le Monde αναφέρει μήνυμα της ακτιβίστριας Νάουαλ Σουφί, η οποία ήταν σε επικοινωνία με τους μετανάστες στο πλοιάριο και πως είχε ενημερώσει ώρες νωρίτερα τις ελληνικές και τις ιταλικές Αρχές για την τοποθεσία του αλιευτικού και την άμεση ανάγκη βοήθειας. Όλοι γνώριζαν. Δεν όφειλαν να διασώσουν;

-Αναφέρθηκε ότι διασωθέντες στις καταθέσεις τους στην ανακρίτρια υποστηρίζουν ότι έγινε προσπάθεια πρόσδεσης του «δουλεμπορικού» και τότε βυθίστηκε το σκάφος, πράγμα που αρνείται το Λιμενικό. Ποια είναι η αλήθεια;

-Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δήλωσε ότι «πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην αδίστακτη επιχείρηση των διακινητών». Μετά τις τόσες εκατόμβες αδικοχαμένων, τώρα θυμήθηκαν ότι πρέπει να δράσουν αποτελεσματικά; Ποιόν κοροϊδεύουν;

Οι κάθε λογής μετανάστες μετακινούνται για να επιβιώσουν -όπως άλλα είδη στον πλανήτη, ζώα και πτηνά, αναζητώντας τροφή, νερό, συνθήκες επιβίωσης- και αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να τους αρνείται αυτό το δικαίωμα. Όταν μάλιστα, εμείς οι… πολιτισμένοι, με την αλόγιστη καταστροφή κλίματος και πλανήτη, ευθυνόμαστε κατά πολύ για τις ξηρασίες και την καταστροφή καλλιεργειών στις φτωχές πατρίδες τους, για τη μη βιώσιμη ανάπτυξη, για την εκμετάλλευση των φτωχών χωρών του πλανήτη, καμαρώνοντας με την ένδυση των «σινιέ» ρούχων μας που ίσως φτιάχτηκαν από μικρά παιδιά με μισθούς ενός δολαρίου την ημέρα σε κάποια γωνιά της γης…

Γνωστός ο αντίλογος: Θα αλλοιωθεί πληθυσμιακά η χώρα, η πολιτισμική-εθνική μας ταυτότητα, μας τρώνε τις δουλειές οι ξένοι κλπ. Κι αυτά, όταν χηρεύουν στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας (τουρισμός κ.ά), όταν σαπίζουν τόννοι φρούτων διότι δεν προσφέρονται εργατικά χέρια, όταν χωλαίνουν ελλείψει εργαζομένων πολλοί παραγωγικοί τομείς στη χώρα. Με τα επιδόματα ανεργίας να αυξάνονται, με τις κενές θέσεις εργασίας να πληθαίνουν και τα καφενεία γεμάτα επιδοματούχους νέους που «δεν βρίσκουν δουλειά»…

Με εφαρμογή των αυτονόητων, που εκλείπουν σε αυτή τη χώρα, με λογική, οργάνωση, σωστές πολιτικές, και κυρίως ανθρωπιά, η εικόνα θα ήταν άλλη. Θα ελέγχαμε τις εισροές των ξένων, θα τους ενσωματώναμε στην παραγωγική διαδικασία προς αμοιβαίο όφελος και ίσως, εξέλιπαν οι εξ αντικειμένου βάρβαρες ανθρωποθυσίες.

Εκεί, στην Πύλο, καταρρακώθηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, γεννήθηκαν πολλά ερωτήματα, στάλθηκαν πολλά μηνύματα. Ακούει κανείς;