Παραμένοντας πιστή στις αρχές της, η Ε.Ε. βρίσκει διαρκώς νέα σημεία διαφωνίας, τριβών και αντιπαραθέσεων, που ουσιαστικά κρατούν τη γηραιά ήπειρο πολιτικά αδύναμη να παρακολουθήσει τις σημαντικές γεωπολιτικές μεταβολές στον πλανήτη.
Τα πιο πρόσφατα σημεία τριβής και αντιπαράθεσης είναι η διαδικασία αλλαγής του Συμφώνου Σταθερότητας και η ενίσχυση τις αμυντικής βιομηχανίας της Ε.Ε. υπό το φως της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Η Κομισιόν έχει ξεκινήσει διαδικασίες διαβούλευσης για τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στη δημοσιονομική πολιτική, όμως το Βερολίνο φαίνεται πως χτίζει νέο τείχος απέναντι στις προτάσεις των Βρυξελλών, αλλά και κάποιων κρατών του ευρωπαϊκού Νότου, που φοβούνται πως θα βρεθούν ενώπιον μιας νέας εποχής δημοσιονομικής πειθαρχίας, την ώρα που τα δημόσια χρέη έχουν εκτιναχθεί σε νέα ύψη στον απόηχο των διαδοχικών κρίσεων.
Παράλληλα, η Γερμανία προωθεί ένα δικό της σχέδιο για την ενίσχυση της αεράμυνας της Ευρώπης, με την πρωτοβουλία European Sky Shield που υποστηρίζουν 17 χώρες, προκαλώντας την αντίδραση της Γαλλίας, που απαντά με ένα άτυπο φόρουμ με τη συμμετοχή υπουργών Άμυνας της Ε.Ε., των ΗΠΑ, αξιωματούχων του ΝΑΤΟ και στελεχών της βιομηχανίας. Επιφυλακτικές απέναντι στο γερμανικό σχέδιο είναι επίσης η Ιταλία και η Πολωνία.
Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως τα κράτη-μέλη αδυνατούν να κάνουν την υπέρβαση, παραμένοντας αδύναμα μπροστά στην πρόκληση να ξεπεράσουν τα εθνικά συμφέροντα, αφήνοντας την Ένωση ευάλωτη στις πιέσεις συμμάχων και διεθνών ανταγωνιστών.
Με την ταχύτητα με την οποία μεταβάλλονται οι παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, η Ε.Ε. δεν μπορεί πλέον να επαφίεται στην οικονομική ισχύ που της προσφέρει το ενιαίο νόμισμα. Χρειάζεται οπωσδήποτε -περισσότερο από ποτέ- την πολιτική ενοποίηση. Δυστυχώς, αυτό το στοίχημα δεν πληρώνει. Κανείς δεν ποντάρει υπέρ αυτής της προοπτικής.
