Το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί επί δεκαετίες. Οι παθογένειές του γνωστές σε όλους. Η πανδημία του covid έφερε πολλά προβλήματα στην επιφάνεια. Όμως, αυτό δεν ήταν το ζητούμενο τότε, αλλά το πώς θα σωθούν ανθρώπινες ζωές. Έγιναν βήματα; Και βέβαια έγιναν, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Ήταν αρκετά; Φυσικά και όχι! Και όταν μιλάμε για την Υγεία όσα βήματα κι αν γίνουν ποτέ δεν θα είναι αρκετά, κακά τα ψέματα.
Η πανδημία φυσικά πέρασε, αλλά τα άλυτα προβλήματα έμειναν. Μεγάλα και επικίνδυνα τα κενά στο σύστημα Υγείας, ελλείψεις προσωπικού, υποστελέχωση μονάδων, απαρχαιωμένος ο στόλος του ΕΚΑΒ με ελάχιστα ασθενοφόρα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες, ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά, ράντζα στα νοσοκομεία και άλλα πολλά και γνωστά σε όλους.
Κάθε ημέρα έρχεται και ένα άλλο πρόβλημα στην επιφάνεια. Όχι τυχαία, αφού βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να βγουν όλα στο φως και όλοι οι πολιτικοί να υποσχεθούν, τί άλλο, ότι θα λυθούν την …. επόμενη τετραετία.
«Πόλεμος» ανακοινώσεων, δηλώσεων, υποσχέσεων για ένα νέο ΕΣΥ! Όλα τα κόμματα, στα προγράμματά τους για την επόμενη ημέρα στην Υγεία, περιγράφουν σχεδόν μια ειδυλλιακή εικόνα. Αλλά ο ένας κατηγορεί τον άλλον ότι λέει ψέματα.
Η Ν.Δ. κάνει λόγο για «εργαλειοποίηση της υγείας» από το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η Κουμουνδούρου κατηγορεί την Πειραιώς, ούτε λίγο ούτε πολύ, για «ξεπούλημα» της Υγείας στους ιδιώτες, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα κατηγορούν και τους δυο μεγάλος «μονομάχους» για ίδιες συνταγές….
Το σίγουρο είναι ότι όλοι ζητούν την ψήφο των πολιτών γιατί αύριο θα προσφέρουν μια αξιοπρεπή και αξιόπιστη περίθαλψη! Υπόσχονται δηλαδή αυτά που θα έπρεπε να γίνουν εδώ και χρόνια, αλλά δεν τα έκαναν και τώρα τα συνειδητοποίησαν; Απλά, για να μην μπλεχτούμε, συζητάμε για το αυτονόητο;
Βέβαια, όπως έλεγε και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ «πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε». Μετά τις 25 Ιουνίου θα περιμένουμε και πάλι το αύριο….
