Ψαλιδίζεται μήνα με τον μήνα ο πληθωρισμός, με τον Γενικό Δείκτη να μειώνεται πλέον κάτω του 3% που ήταν τον Απρίλιο, στο 2,8% τον Μάιο, ωστόσο ο σκληρός πυρήνας, που δεν είναι άλλος από τα τρόφιμα, παραμένει εκτός… πραγματικότητας, στο 11,6%.
Κάποιοι προτρέχουν λέγοντας ότι η αγορά αδίκως δεν… διορθώνει τις τιμές της, αν ωστόσο εστιάσουν στη μεγάλη εικόνα, την ευρωπαϊκή, θα διαπιστώσουν ότι τα προβλήματα καταγράφονται ανάλογα, ενώ στη μεγαλύτερη εικόνα -την παγκόσμια- γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα δομικά ζητήματα, που δεν είναι άλλα από τις τιμές των πρώτων υλών ή αλλιώς τις τιμές της πρωτογενούς παραγωγής, όχι απλώς δεν έχουν ακόμη εξαλειφθεί, αλλά παραμένουν έντονα.
Ο τελικός καταναλωτής υποχρεούται από τις συνθήκες να… σφίξει το ζωνάρι και μάλιστα για αρκετούς μήνες. Οι τελευταίες εκτιμήσεις επιμένουν ότι η ομαλοποίηση των τιμών θα αρχίσει να διαφαίνεται προς το τέλος του έτους, οπότε στη δευτερογενή αγορά θα έχουν στο μεταξύ εισρεύσει οι νέες σοδειές σιτηρών και άλλων αγαθών, με σαφώς χαμηλότερες τιμές, που θα αρχίσουν να επηρεάζουν σταδιακά το κόστος των τελικών προϊόντων.
Στο μεσοδιάστημα, τα ελεγκτικά κλιμάκια (βλέπε αρμόδιες υπηρεσίες των Περιφερειών και του υπ. Ανάπτυξης) παραμένουν σε επαγρύπνηση, ώστε να προληφθούν τα χειρότερα – τυχόν φαινόμενα αισχροκέρδειας.
Να θυμίσουμε πάντως ότι η πανδημική κρίση έλαβε τέλος, η ενεργειακή κρίση επίσης έκλεισε τον κύκλο της, σταδιακά λαμβάνει τέλος και η πληθωριστική κρίση και από την Επιτροπή Ανταγωνισμού συνεχίζουμε να μη λαμβάνουμε το παραμικρό μήνυμα. Ας το ξανασκεφθούν τα στελέχη της. Ποτέ δεν είναι αργά…
