Η αντιπολίτευση κατάφερε το ακατόρθωτο. Να μην είναι απολογούμενη η (προηγούμενη) κυβέρνηση για όσα έκανε, αλλά η αντιπολίτευσης για όσα λέει ότι θα κάνει! Αυτό σίγουρα είναι μια πρωτοτυπία. Από τη μια είναι η Νέα Δημοκρατία, η οποία θα έπρεπε να είναι απολογούμενη για όσα δεν έκανε, για όσα έκανε λάθος, ή για όσους αδίκησε. Και από την άλλη είναι η αντιπολίτευση η οποία θεωρητικά δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν για την τετραετία που μεσολάβησε. Στην καλύτερη περίπτωση έχει να κάνει την αυτοκριτική της στους ψηφοφόρους της. Όμως ακόμη και αυτό δεν έγινε.
Και αντί να είναι στριμωγμένη η ΝΔ και να δέχεται την ανοικτίρμονα κριτική της αντιπολίτευσης, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επέλεξαν αυτό τον ρόλο για τον εαυτό τους. Πρόκειται σίγουρα για παγκόσμια πρωτοτυπία! Θέλει και κόπο και τρόπο να μεταμορφωθείς από κατήγορος σε κατηγορούμενο! Το λες και (αυτό)θυματοποίηση κάτι τέτοιο.
Πέρασαν ακριβώς εννέα μήνες από την ημέρα που ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος. Μεσολάβησαν στο υπερβολικά μεγάλο αυτό διάστημα άπειρα γεγονότα, που με τη σειρά τους προκάλεσαν αντίστοιχες αφορμές για σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση. Και από την άλλη δόθηκαν απεριόριστες αφορμές στην αντιπολίτευση να ξεδιπλώσει τη δική της εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Είχαμε μέχρι χθες την εντύπωση πως τα είχαμε ακούσει όλα από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, σε βαθμό που αναρωτιόμασταν αν έμεινε κάτι άλλο να ακούσουμε στις εκλογές του Ιουνίου.
Και ενώ δεν είχε περάσει ούτε μια βδομάδα, ξαφνικά ο δημόσιος διάλογος πλημμύρισε από εξαγγελίες για φορολογικά μέτρα και έκτακτες εισφορές. Όχι από την κυβέρνηση αλλά από την αντιπολίτευση. Ένα θέμα για το οποίο «δεν είχε ανοίξει μύτη» σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ξαφνικά γέμισε τα πρωτοσέλιδα. Ποιος Κατρούγκαλος και ποια Θεανώ! Μεγάλα, μεσαία και μικρομεσαία στελέχη καθημερινά στις τηλεοράσεις βάζουν από το πουθενά, συνήθως χωρίς να ερωτηθούν, ζητήματα νέων φόρων. Και το ακόμη χειρότερο, αυτά που λέγονται δεν είναι κατ’ ανάγκη συμβατά με τις επίσημες προγραμματικές θέσεις των κομμάτων.
Τι μερίσματα, τι ΕΝΦΙΑ, τι έκτακτες φορολογίες, τι άμεσοι φόροι, τι φόροι κληρονομίας, τι γονικές παροχές και πάει λέγοντας! Αίφνης από αυτή την απροσδόκητη αντιστροφή ρόλων, προέκυψε ένα ανέλπιστο δώρο για τη ΝΔ που τρίβει τα χέρια της! Δεν ξέρω ποιο απ’ όλα είναι χειρότερο. Η προχειρότητα; Η άγνοια; Η απειρία; Το αποτέλεσμα είναι στελέχη που αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν στα κανάλια το κόμμα τους, καταλήγουν να θυματοποιούν και το κόμμα τους και τον εαυτό τους. Όμως για να έχουμε τη συνολική εικόνα σε κάποιες περιπτώσεις τα ίδια τα κόμματα έχουν θολά σημεία στα προγράμματά τους, που επιδέχονται διαφορετικές αναγνώσεις. Και αυτός είναι ένας λόγος και μια δικαιολογία για τις αστοχίες των στελεχών τους, όταν δέχονται πιεστικές ερωτήσεις.
Ωστόσο όπως και να έχει το φαινόμενο δεν έχει προηγούμενο. Η (απερχόμενη) κυβέρνηση που μάλλον θα ξανακερδίσει τις εκλογές, να εξαγγέλλει φοροελαφρύνσεις και τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης που διεκδικούν να βελτιώσουν τα ποσοστά του, το ένα σε βάρος του άλλου, να μιλούν για αύξηση της φορολογίας.
