Ο Κωστής Χατζηδάκης, τέως (πια) υπουργός Εργασίας, φρόντισε προ ημερών με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να γίνει ο «νονός» του εν λόγω κειμένου! Απευθυνόμενος στους πολίτες, επισήμανε ότι «σταματάνε οι καταστροφές», αφού φεύγει από το συγκεκριμένο πόστο. «Τέλος πια στα μαρτύρια των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων. Τυχερούληδες!».
Αυτή ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του κ. Χατζηδάκη, με σαφή διάθεση ειρωνείας, έναντι των πολιτικών του αντιπάλων. Αποφεύγοντας να σχολιάσουμε το… υποκριτικό ταλέντο του, που μάλλον λείπει, θα επικεντρωθούμε στην ουσία: Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να αναδείξουμε γιατί οι «καταστροφές» δεν σταμάτησαν, αλλά θα συνεχιστούν, καθώς επίσης και γιατί τα «μαρτύρια» δεν τελείωσαν. Όπως φαίνεται, είναι βαριά η κληρονομιά του καταστροφέα! Έχουμε και λέμε:
1) Οκτάωρο: Με νομοθετική παρέμβαση του απερχόμενου υπουργού, το οκτάωρο μετατράπηκε σε δεκάωρο. Απαιτείται βέβαια η συναίνεση του ίδιου του εργαζόμενου για να συμβεί κάτι τέτοιο. Βέβαια, είναι απορίας άξιο, πώς ο εργαζόμενος θα δεχτεί και μάλιστα θα προτείνει στον εργοδότη του να δουλεύει περισσότερο (πχ για ένα εξάμηνο) και να παίρνει τα ίδια λεφτά. Αλλά είπαμε, το «μαρτύριο» έχει και συνέχεια.
2) Υπερωρίες: Ανάλογη νομοθετική ρύθμιση δίνει την ευκαιρία να χορηγούν οι επιχειρήσεις μικρότερες αποδοχές στους εργαζόμενους που θα δουλεύουν υπερωρίες.
3) Απεργία: Στη νομοθεσία έχουν ενταχθεί πλέον μια σειρά από ρυθμίσεις, ώστε οι απεργίες να καταστούν κάτι σαν «σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες». Θα πρέπει να υπάρχει χρονοδιάγραμμα προειδοποίησης προς τον εργοδότη, μαζί με ομάδα περιφρούρησης, για να συνεχίζει να λειτουργεί η επιχείρηση απρόσκοπτα, ειδικά αν πρόκειται για υπηρεσία κοινής ωφέλειας (πχ μετρό). Μαζί με το μητρώο εργαζομένων που είναι εγγεγραμμένοι στα συνδικάτα, δημιουργήθηκε ένα μόνιμο ανάχωμα ενάντια στις δυναμικές διεκδικήσεις των εργαζομένων.
4) Συντάξεις: Πανηγυρίζει ο κ. Χατζηδάκης ότι μειώθηκαν τα νούμερα. Το αξιοπερίεργο είναι όμως ότι παραμένουν οι εκκρεμότητες! Μόνο που πέρασαν σε ένα άλλο πεδίο, αυτό των λαθών στις απονομές. Έτσι, ξεκινάει νέος κύκλος διεκδικήσεων από τους δύσμοιρους τους συνταξιούχους, με ενστάσεις και συχνά δικαστικές προσφυγές. Διαδικασία χρονοβόρα, που ασφαλώς και δεν επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα λύθηκε. Απλώς το «πρόβλημα» κρύφτηκε στο… χαλάκι της εξώπορτας! Το «μαρτύριο» συνεχίζεται.
5) Δικηγόροι – Λογιστές: Άμεσα σχετιζόμενοι με την αμέσως προηγούμενη επισήμανση, πρόκειται για δύο κλάδους που «επιστρατεύθηκαν» για να συνδράμουν στην απονομή των συντάξεων. Δυόμιση χρόνια έκλεισε ο κ. Χατζηδάκης στο υπουργείο, αλλά δεν μάθαμε με ακρίβεια πόσες συνταξιοδοτικές υποθέσεις διαχειρίστηκαν οι δικηγόροι και οι λογιστές που απέκτησαν τη συγκεκριμένη πιστοποίηση. Μάλλον θα είναι λίγες…
6) Ιδιώτες διευθυντές στον ΕΦΚΑ: Άλλη μια καινοτομία με «φόντο» τους «τεμπέληδες» δημόσιους υπαλλήλους που δεν ξέρουν να δουλεύουν. Βέβαια, το γεγονός ότι όσοι μπουν στο Φορέα από τον ιδιωτικό τομέα, θα λάβουν αμοιβή έως 8.000 ευρώ το μήνα, μάλλον περνάει απαρατήρητο. Πάντως, μαθαίνουμε ότι οι υποψηφιότητες που έχουν υποβληθεί δεν κρίνονται ως ιδιαίτερα καλές, γεγονός που προβληματίζει τους ιθύνοντες. Καλά θα πάει και αυτό…
7) Εργαζόμενοι ΕΦΚΑ: Εδώ η φαντασία του κ. Χατζηδάκη ξεπέρασε κάθε όριο! Ο Φορέας χαρακτηρίστηκε «σαραβαλάκι», για τους εργαζόμενους ειπώθηκε μεταξύ άλλων ότι «σιγά μην τους φύγει κανένας πόντος» και γενικά, υπήρχε δυόμιση χρόνια μια… ωραία ατμόσφαιρα. Βέβαια, την ίδια στιγμή που ο υπουργός μας, περνούσε από… πριονοκορδέλα τους εργαζόμενους, φρόντιζε να βραβεύει κάποιους εξ αυτών, έτσι για να τους εξευμενίσει! Ομορφιές επικοινωνιακού τύπου χαμηλής ποιότητας…
8) Άνεργοι: Ειδικός τομέας ενδιαφέροντος του απερχόμενου υπουργού με πολλές ιδέες για την στήριξή τους. Ίσως η πιο… πετυχημένη εξ αυτών είναι η απόρριψή τους από τις παροχές ανεργίας, δηλαδή η τιμωρία τους, αν αρνηθούν περισσότερες από τρεις προσφορές εργασίας. Προφανώς, οι 850.000 άνεργοι (σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία), συνιστούν μια ομάδα ανθρώπων που μάλλον ξεχωρίζουν για την… τεμπελιά τους και πρέπει να τιμωρηθούν γι’ αυτό! Ο κοινωνικός αυτοματισμός στα καλύτερά του.
9) Προσωπική διαφορά: Προφανώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο κ. Χατζηδάκης για την ψήφιση της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις. Αυτό είναι «έργο ΣΥΡΙΖΑ», που φαίνεται να το πληρώνει σχεδόν σε κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση (δικαίως). Μπορεί όμως να κατηγορηθεί για ην κάκιστη εφαρμογή της, για πρώτη φορά το 2023, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τις αυξήσεις τους πάνω από 1 εκατ. συνταξιούχοι. Αρκούσε μια τροπολογία για να υπολογιστούν οι αυξήσεις στο καταβαλλόμενο ποσό και η προσωπική διαφορά να αποτελέσει απλώς λογιστικό αποτύπωμα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ…
10) Συλλογικές συμβάσεις: Απλώς αφέθηκε η υπόθεση στην τύχη της. Πλέον οι κλαδικές συμβάσεις συνιστούν είδηση όταν υπογράφονται και η επέκταση στο σύνολο του όποιου κλάδου, μοιάζει κάθε φορά με γρίφο που δύσκολα λύνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σύμβαση στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, που ενώ είχε υπογραφεί στις αρχές Δεκεμβρίου 2022, επεκτάθηκε κοντά στο… Πάσχα, δηλαδή τέσσερις μήνες αργότερα! Εννοείται ότι οι περισσότερες προσλήψεις στον κλάδο είχαν ήδη γίνει.
Από όλα τα ανωτέρω, συνάγεται ξεκάθαρο το συμπέρασμα ότι οι «καταστροφές» και τα «μαρτύρια» είναι ακόμα εδώ. Στην αγορά εργασίας θα θυμούνται για καιρό τα «έργα και ημέρες» του Κωστή Χατζηδάκη. Και θα τον μνημονεύουν αναλόγως.
Εμείς να του ευχηθούμε ανάλογη επιτυχία σε όποιο υπουργείο και αν βρεθεί στο μέλλον. Είμαστε βέβαιοι ότι θα αφήσει εποχή…
