Το σουέλ, το βουβό κύμα του ωκεανού, πέρα από τίτλος βιβλίου (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2007) της Ιωάννας Καρυστιάνη, περιγράφει επίσης το ύφος και τους ήρωές της, όπως έχει πει η ίδια. Είναι και το βουβό κύμα της μνήμης, το βουβό κύμα της αποσιώπησης θεμάτων του παρελθόντος, τα οποία πιέζουν πάντοτε το μέλλον.
Σκοντάψαμε σε γνωστές αναλογίες. Οι καπεταναίοι της πολιτικής μπορούν να διδαχθούν από τις ναυτικές ιστορίες. Ο αχός των μποφόρ φέρνει κάποτε μέχρι και double score, αλλά δεν είναι απαραίτητα hardcore. Κανείς δεν είναι κανενός, μόνος κυρίαρχος ο ωκεανός.
Αυτό υποτίμησαν στον ΣΥΡΙΖΑ και πληρώνουν τα επίχειρα. Χειρότερη κι από την εκκωφαντική πτώση είναι η λογική της. Θεώρησαν ότι η μαγιάτικη κάλπη είναι με το 31,53% του 2019 γεμάτη και πήγαιναν γι’ αυτό το κάτι. Το λες και κομματικό ραχάτι. ΤΟ 2019, όμως, είχε διπλή κάλπη. Η χαλαρή, όπως έχει επικρατήσει να θεωρείται, των ευρωεκλογών (τέλη Μαΐου) και των εθνικών στις 7 Ιουλίου. Στην πρώτη ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 23,75% και η Ν.Δ., που κάλπαζε στην εξουσία, 33,12%. Μέσα σε έναν μήνα, το τότε κυβερνών κόμμα κέρδισε 7,78 μονάδες και νόμιζε ότι θα κάτσει λίγο στην αντιπολίτευση και θα κάνει παπάδες.
Λάθος. Η δράση και η φάση συμβαίνουν στο βάθος. Το βουβό κύμα της αποσιώπησης θεμάτων του παρελθόντος (κυβερνητική θητεία και αντιπολιτευτική αταξία), τα οποία πιέζουν πάντοτε το μέλλον και στο μέλλον…
Τέλος; Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Μεγαλύτερα καράβια, άλλωστε, από τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν οργώσει με 43,94% το 2009 και 46,88% το 1993, πέσαν σε βράχια και μαζεύουν ακόμη κομμάτια. Από την Κυριακή ονειρεύονται παλάτια, καθώς η κάλπη του Ιουνίου είναι άδεια. Τουλάχιστον επτά θα ρίξουν παραγάδια. Δύο μικροί μπορεί να πιάσουν ψάρια και ν’ αλλάξουν της αυτοδυναμίας τα αμπάρια. Αλλού, όμως, θα γίνουν τα πράγματα άγρια. Ποιος δεν βλέπει της έριδας σημάδια; Στου γερο-φόβου το κάτεργο, το 2012 επιστρέφει από την ανάποδη στη μανιώδη κίνηση τη σκλάβα.
