Ο διευθύνων Σύμβουλος της MRB Δημήτρης Μαύρος ανέφερε ότι η τελευταία μέτρηση της εταιρείας του πριν τις εκλογές έδινε στη Νέα Δημοκρατία 42% κεντρική τιμή και στον ΣΥΡΙΖΑ 19%.
Ανάλογη εικόνα μετέφερε και ο Θωμάς Γεράκης, διευθύνων σύμβουλος της MARC, παραδεχόμενος ότι προεκλογικά υπήρχε η εικόνα ότι η διαφορά ήταν χαοτική υπέρ της ΝΔ.
Γιατί όμως οι δημοσκόποι δεν έδωσαν αυτά τα στοιχεία στη δημοσιότητα; «Θα μας έλεγαν ότι αυτά τα δείγματα είναι για πέταμα, πετάξτε τα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Μαύρος. Ο Θωμάς Γεράκης υποστήριξε επίσης πώς δεν έγινε η σωστή ενημέρωση λόγω του μπούλινγκ που έχουν υποστεί οι δημοσκόποι όλα τα τελευταία χρόνια δεν τόλμησαν να το πουν.
Για τον Zαχαρία Ζούπη, επικεφαλής της δημοσκοπικής εταιρείας Opinion Poll, «το πρόβλημα είναι ότι εδώ και 5 χρόνια οι δημοσκοπήσεις είναι σάκος του μποξ. Και τις 20 μονάδες τις είχαμε δει μέσα στην 4ετία, θυμάστε, στη μισή θητεία της κυβέρνησης. Έπεφτε λοιπόν το μισό πολιτικό σύστημα πάνω στις δημοσκοπήσεις και μας λοιδορούσαν, μας απειλούσαν με εισαγγελείς και μας έλεγαν ότι είμαστε μέρος του συστήματος που τα κάνουμε όλα για να κρύψουμε την υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ».
Μήπως όμως αποκρύπτοντας την φωτογραφική, πραγματική απεικόνιση της στιγμής- αυτός είναι ο ρόλος της δημοσκόπησης- τελικά συμβάλουν και αυτοί στην παραπληροφόρηση; Αν δεν δίνουν την πραγματική εικόνα υπό τον φόβο απειλών και μπούλινγκ, μήπως ουσιαστικά γίνονται- έστω και άθελά του- μέρος του πολιτικού παιγνιδιού; Αν δεν δίνουν τα πραγματικά αποτελέσματα της στιγμής, μήπως τελικά ωθούν τα κόμματα σε λάθος επιλογές στρατηγικής και τακτικής;
Γιατί τι είναι τελικά η παραπληροφόρηση; «Ψευδείς ειδήσεις»! Και αυτό αποτελεί αυξανόμενη απειλή για τη δημοκρατία;
Οι ειδικοί στους τομείς της επικοινωνίας και των πολιτικών επιστημών ανησυχούν γιατί, όπως λένε, «η διαφοροποιημένη εικόνα είναι τελικά πολύ σημαντική, κυρίως ενόψει εκλογών». «Ο όρος παραπληροφόρηση σημαίνει ψευδής πληροφορία που σκόπιμα και συνειδητά διαδίδεται σε όλο τον κόσμο» λέει η Κλερ Βάρντι, καθηγήτρια πολιτικής και επικοινωνίας στο πανεπιστήμιο Μπράουν της Νέας Υόρκης. «Παραπληροφόρηση σημαίνει εσφαλμένες πληροφορίες, ανεξάρτητα από την ύπαρξη πρόθεσης εξαπάτησης», προσθέτει ο Φίλιπ Μίλερ από το Πανεπιστήμιο του Μανχάιμ. Η Τζούντιθ Μέλερ,καθηγήτρια πολιτικής επικοινωνίας και δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, σημειώνει ότι η επίδραση της παραπληροφόρησης στις εκλογές είναι στατιστικά σημαντική. «Δεν είναι καθόλου σαφές ποιος ωφελείται από την παραπληροφόρηση, λέει ο Αντρέας Γιούνγκερ, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Μπάμπεργκ. Τίθεται το ερώτημα: «Τι θα γινόταν αν είχαμε να κάνουμε με κανονικές εκλογές χωρίς παραπληροφόρηση;»
Μια κοινωνία όμως στην οποία δεν μπορείς να αμφισβητήσεις έστω και την μόνη αλήθεια δεν είναι δημοκρατία. Μήπως λοιπόν κάτι πρέπει να αλλάξει σε ό,τι αφορά το πλάσιμο λειτουργίας των εταιρειών έρευνας της κοινής γνώμης. Για να αποτυπώνεται πραγματικά και αξιόπιστα η εικόνα της στιγμής. Φωτογραφικά και όχι με μεγεθυντικό φακό ή με μικροσκόπιο. Και να μην μετατρέπονται οι δημοσκόποι σε σάκο του μποξ…
