Αν κάποιος ξένος που δεν γνωρίζει τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας, έβλεπε τις εικόνες που μετέδιδε η τηλεόραση το βράδυ των εκλογών έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, θα θεωρούσε πως οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί των οπαδών με τις πράσινες σημαίες, τις κόρνες και τα καπνογόνα είχαν αφορμή μια μεγάλη εκλογική νίκη.
Θα τον μπέρδευε ίσως το γεγονός, πως ίδιες εικόνες με αυτές της Χαριλάου Τρικούπη, μετέδιδε η τηλεόραση ακριβώς την ίδια ώρα και από την Πειραιώς, έξω από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Και ο γρίφος θα ήταν πιο σύνθετος, αν του εξηγούσε κάποιος πως και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί στον σύντομο χαιρετισμό τους ενώπιον του πλήθους, έλεγαν, ο καθένας για τον εαυτό του, σχεδόν το ίδιο. Πως ήταν «ο μεγάλος νικητής των εκλογών».
Και αναρωτιέται κανείς, αν το ΠΑΣΟΚ είχε καταφέρει να πιάσει τον εκλογικό του στόχο όπως τον είχε ορίσει ο αρχηγός του, τι θα γινόταν; Θα καιγόταν η Αθήνα; Γιατί αν θυμάμαι καλά ο κύριος Ανδρουλάκης μιλούσε κατ’ επανάληψη για τη μία και μοναδική επιδίωξη, το ισχυρό διψήφιο ποσοστό, κάτι που «θα ισχυροποιούσε το ΠΑΣΟΚ και θα του έδινε τη δυνατότητα να μπει ανταγωνιστικά στο πολιτικό προσκήνιο».
Και όταν είχε ρωτηθεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ τι σημαίνει ισχυρό διψήφιο και που τοποθετεί το πήχη για τον εκλογικό του στόχο, είχε πει πως είναι οποιοδήποτε ποσοστό πάνω από το 12%. Χρειάστηκε με αφορμή τους πανηγυρισμούς και τους διθυράμβους του κυρίου Ανδρουλάκη να διασταυρώσω πως δεν θυμάμαι λάθος και πως το ζητούμενο ήταν όντως ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό, μεγαλύτερο από το 12% οπότε αν ήταν έτσι, δικαίως οι θριαμβολογίες και οι πανηγυρισμοί.
Όμως τελικά δεν ήταν έτσι. Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ ήταν μόλις 11,47%, αισθητά μεγαλύτερο βέβαια από το 2019, αλλά κάτω από τον στόχο. Συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις εκλογές πήρε 210 χιλιάδες επιπλέον ψήφους, κάτι που μεταφράζεται σε αύξηση των ποσοστών του κατά 3,36 μονάδες. Δεν το λες και θρίαμβο. Ειδικά αν λογαριάσει πως ήταν πενιχρά τα κέρδη του ΠΑΣΟΚ από τον μεγάλο χαμένο στην κεντροαριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, που απώλεσε 11 μονάδες, που αντιστοιχούν σε 600 χιλιάδες λιγότερους ψηφοφόρους.
«Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα που υπέγραψαν αυτή τη μεγάλη νίκη σήμερα», έλεγε περιχαρής και ενθουσιώδης στο χαιρετισμό του ενώπιον του έξαλλου από χαρά πλήθους ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η μόνη λογική εξήγηση για την έκρηξη χαράς στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι η αποτυχία των δημοσκοπήσεων, που κάποιες το μετρούσαν και κάτω από το 10%. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Εκτός αν αυτές οι 3,36 μονάδες είναι αρκετές για να σημάνουν την «αναγέννηση της Δημοκρατικής Παράταξης» και να αναδείξουν το ΠΑΣΟΚ ως «τον μεγάλο νικητή των εκλογών». Εκτός αν στην περίπτωσή μας, ισχύει αυτό που χρεώνεται στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, πως «ο ενθουσιασμός είναι το ντελίριο της λογικής».
