Μετά το ξεφύλλισμα και το γλείψιμο της άκρης του κάθε φύλλου, το πανηγύρι είναι στο εσωτερικό, όταν αφαιρέσουμε το άχυρο. Και το μυστικό, λεμόνι και χοντρό αλάτι, για ν’ ανθίσει το λουλούδι στο στόμα. Αν ανθίσει στο χώμα, πάει το γευστικό χρώμα. Η αγκινάρα, που εξυμνεί ο Ιπποκράτης για τη δράση της στο συκώτι και τη χολή, είναι κυριολεκτικώς λουλούδι. Ανοιξιάτικο, όπως η προεκλογική εκστρατεία. Μετά την πρώτη εβδομάδα της, όμως, έχουμε ολισθήσει σε υπνηλία. Καμία σχέση με της κυνάρας, συγγενούς του γαϊδουράγκαθου, την ουσία.
Οι αγκινάρες αλά πολιτικά έπαιξαν χθες δυνατά. «Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάνεις αυτό που ξέρεις. Να επενδύσεις στην τοξικότητα. Φαίνεται και από τα σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι και οι αγκινάρες μαύρες είναι», σχολίασε ο πρωθυπουργός. Μαύρες αγκινάρες δεν είδα. Ίσως φταίνε τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια απόπτωσης του επιθηλίου του κερατοειδούς που με ταλαιπωρούν και τα μάτια μου δακρυρροούν.
Το ξανάδα το βίντεο με καθαρούς οφθαλμούς. Μια καρότσα γεμάτη αγκινάρες διέκρινα, την ποικιλία δεν την έβγαλα -οι κοινές ή εκείνες οι μενεξεδιές, με αγκάθια ή χωρίς, οι άγριες ή οι σφιχτές μικρές με τις νόστιμες καρδιές- μα με τον υποφωτισμό δεν τα έβαλα. Αχάραγα ξυπνούν αγρότες και παραγωγοί για να πάνε την πραμάτεια τους στη λαϊκή, μου φάνηκε λογική η σκηνοθετική οπτική.
Άλλα κάδρα βρίσκω στενά και προχωρώ στα σκοτεινά. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ (Taxing Wages 25.4.2023) για τη μείωση του πραγματικού μισθού των Ελλήνων; Η κυβέρνηση τα αμφισβητεί, γιατί «δεν λαμβάνουν υπόψη όλα τα πραγματικά δεδομένα του ’22», «η έκθεση έχει μεθοδολογικά προβλήματα» και πρέπει να διορθωθεί.
Είναι και της Eurostat η μέθοδος προβληματική, που αναδεικνύει την Ελλάδα πρωταθλήτρια το 2022 στην υπερεργασία ή τρίτη από το τέλος στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης; Έχουν κάτι τα στοιχεία ή οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας;
