Το μεγάλο πρόβλημα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πως όλα όσα επαγγέλλεται, είτε είναι ανέφικτα, είτε βασίζονται σε υποθετικές εκτιμήσεις, είτε ανήκουν σε μια δυνητική πραγματικότητα. Για να γίνει σαφές, όλα όσα υπόσχεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα κάνει ως αυριανή κυβέρνηση για να γίνουν πραγματικότητα, αν υποθέσουμε πως η αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα ως αυριανού πρωθυπουργού δεν αμφισβητείται ούτε κατ’ ελάχιστον, χρειάζονται μια σειρά από αναπόφευκτες προϋποθέσεις.
Προϋπόθεση πρώτη να είναι την 21η Μαΐου πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει κάνει κατ’ επανάληψη απόλυτα ξεκάθαρο ο Αλέξης Τσίπρας, διαψεύδοντας διάφορα στελέχη του κόμματος που αφήνουν υπονοούμενα περί κυβέρνησης ηττημένων.
Εάν συντρέξει η πρώτη προϋπόθεση, προϋπόθεση δεύτερη είναι τα κόμματα που θα μπορούσαν δυνητικά να συμφωνήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας (αυτό που προσδιορίζεται ως προοδευτική διακυβέρνηση) να συγκεντρώνουν μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 47% (χρειάζεται ωστόσο τα κόμματα κάτω του 3% να αθροίσουν ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 7%) για μια οριακή αυτοδυναμία 1-2 εδρών.
Εάν συντρέξουν η πρώτη και η δεύτερη προϋπόθεση, προϋπόθεση τρίτη είναι να συμφωνήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας τα κόμματα που θεωρούνται (αυθαίρετα για την ώρα) υποψήφιοι εταίροι. Στην περίπτωσή μας πρέπει οπωσδήποτε να συμφωνήσει και το ΠΑΣΟΚ και το ΜΕΡΑ 25. Συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ένα από τα δύο κόμματα, δεν μπορεί να δώσει το επιδιωκόμενο ποσοστό του 47%.
Εάν συντρέξουν η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη προϋπόθεση, προϋπόθεση τέταρτη είναι να συμφωνήσουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού, καθώς αποκλείεται συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Εάν συντρέχουν όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις, προϋπόθεση πέμπτη είναι να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα σε ένα κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα. Αυτό που στην αργκό των εκλογών ονομάζεται προγραμματική σύγκλιση. Να ενοποιηθούν και να ενσωματωθούν στις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης, όσα υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και το ΜΕΡΑ 25. Από το πρόγραμμα των 50 πρώτων ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το σχέδιο «Δήμητρα» του Γιάνη Βαρουφάκη για πληρωμές χωρίς τράπεζες και έξοδο από το ευρώ.
Και τέλος εφόσον έχουν συντρέξει χωρίς προβλήματα και οι πέντε παραπάνω προϋποθέσεις, προϋπόθεση έκτη είναι να λάβει η συγκυβέρνηση των 151 βουλευτών ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή. Να ψηφίσει τη συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ και Βαρουφάκη, το «όλον ΠΑΣΟΚ», μεταξύ αυτών ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Νάντια Γιαννακοπούλου, η Χαρά Κεφαλίδου κλπ. καθώς είναι προφανές ότι δεν γίνεται να χαθεί ούτε μισή ψήφος!
Νομίζετε πως όλα αυτά είναι εφικτά; Αυτές οι έξι προϋποθέσεις μπορούν στ’ αλήθεια να προκύψουν, με την απαιτούμενη αλληλουχία στα ασφυκτικά χρονικά πλαίσια που επιβάλει το Σύνταγμα;
Υπάρχει τέλος κάτι ακόμη. Σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν έχει αλλάξει κουβέντα με το ΠΑΣΟΚ, εξαγγέλλει το κυβερνητικό της πρόγραμμα. Αναγγέλλει στους ψηφοφόρους της τι θα πράξει ως αυριανή κυβέρνηση και δεσμεύετε για τις προτεραιότητες της!
Πώς ξέρει όμως αν οι αυριανοί εταίροι, θα υιοθετήσουν τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα έχουν δικές τους ιδέες που δεν θα είναι κατ’ ανάγκη συμβατές; Που δεν θα καθυποτάξουν στον ισχυρό της συγκυβέρνησης τα δικά τους προγράμματα, χάριν της «προοδευτικής διακυβέρνησης;»
Οπότε αν αναζητάτε τις αιτίες της δημοσκοπικής καθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά θα μπορούσαν να ήταν η κυριότερη αιτία!
ΥΓ. Υπάρχει και μια έβδομα προϋπόθεση. Να δεχτεί να κόψει το χέρι του Γιάνης Βαρουφάκης. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος «Να μου κοπεί το χέρι από τον ώμο αν κάνω κάτι τέτοιο» εννοώντας τη συγκυβέρνηση με τον Αλέξη Τσίπρα!
