«Στη Μόσχα αδερφές μου, στη Μόσχα!» είναι η φράση από το θεατρικό έργο, «Τρεις αδερφές» του Άντον Τσέχωφ. Μια φράση που έχει μείνει κλασική, γιατί δείχνει την ανθρώπινη προσδοκία, την ανάγκη για μια καινούργια αρχή έπειτα από κάθε τέλος. Παραφράζοντας σήμερα τα λόγια του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, θα μπορούσε κάποιος να πει: «Στο Πεκίνο αδελφές μου, στο Πεκίνο», βλέποντας το μέγα πλήθος προέδρων, διπλωματών και υπουργών Εξωτερικών από όλον τον κόσμο που συρρέουν το τελευταίο διάστημα στην κινεζική πρωτεύουσα για να συναντηθούν με τον Σι Τζινπίνγκ. Αναζητώντας μια καινούρια αρχή με τον κινέζο πρόεδρο, που θα έλεγε και ο Τσέχωφ!
Εμμανουέλ Μακρόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, Πέδρο Σάντσεθ, Λούλα ντα Σίλβα, επισκέφτηκαν διαδοχικά το Πεκίνο μόνο τις τελευταίες ημέρες.
Δυο πρώην εχθροί, οι υπουργοί Εξωτερικών του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας,οριστικοποιπησαν στο Πεκίνο τις συμφωνίες αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων Ριάντ και Τεχεράνης, που θα αλλάξουν το πρόσωπο της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Η Κίνα βρίσκει έτσι μια νέα αναγνώριση ως παγκόσμιος παίκτης, ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη παρουσιάζονται διχασμένα. Και ο Ολαφ Σολτς είχε πάει πρόσφατα στην Κίνα μοναχικά, όπως και ο Μακρόν, ενώ οι Σαουδάραβες και οι Ιρανοί ξεπερνούν τις πολύ βαθιές ιστορικές διαφορές τους και έτσι κάνουν τον ορίζοντα στο κατώφλι της ευρωπαϊκής ηπείρου να φαίνεται ζοφερός.
Παιγνίδια σε πολλά τραπέζια
Οι επισκέψεις στο Πεκίνο δείχνουν ότι παίζονται διαφορετικά παιχνίδια σε πολλά τραπέζια.Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν έτρεξε στον Σι Τζινπίνγκ «κουνώντας την ουρά». Και, κυρίως, οι διμερείς συναντήσεις του δεν περιελάμβαναν και την παρουσία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που ήταν την ίδια ώρα στο Πεκίνο. Την άφησε στα «αζήτητα» την πρόεδρο της Κομισιόν να κουνάει το δάκτυλο στους Κινέζους και επαναβεβαίωσε τους πολλούς βαθμούς γαλλικής αυτονομίας έναντι των ΗΠΑ και της ΕΕ. Η επιβλητική οικονομική γαλλική αντιπροσωπεία που συνόδευσε τον Μακρόν και οι συμφωνίες που υπογράφηκαν, έδειξαν ότι η διαμεσολάβηση για την ειρήνη στην Ουκρανία ήταν μόνο ένα κάλυμμα για την προσπάθεια βελτίωσης του διεθνούς εμπορίου της Γαλλίας με την Κίνα. Αλλά και την προσπάθεια ενίσχυσης της Γαλλικής παρουσίας στον Ινδό-Ειρηνικό, που έχει υποστεί ήττες στην περιοχή από την «Αγγλόσφαιρα» ΗΠΑ,Βρετανίας, Αυστραλίας. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Μακρόν ακολούθησε εντελώς χωριστό πρόγραμμα στο Πεκίνο από την φον ντερ Λάιεν,επιβεβαίωσε και τη μοναξιά της κυρίας προέδρου και της ίδιας της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Το πετρέλαιο στο επίκεντρο
Ουδείς έχει, στην πραγματικότητα, έχει επισημάνει πώς η πρόσφατη απόφαση του ΟΠΕΚ+ για μείωση της παραγωγής πετρελαίου που απειλεί την παγκόσμια οικονομία,ήρθε πολύ γρήγορα μετά την ένταξη του Ριάντ στην SCO, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. Στην πραγματικότητα, το πρόδρομο της προσθήκης άλλου ενός S στο ακρωνύμιο των χωρών BRICS.
Το Ριάντ δεν αναζητά μόνο μια τράπεζα για να διεισδύσει πιο εύκολα στις ασιατικές αγορές, αλλά έχει αρχίσει να αμφισβητεί τον άξονά της Σαουδικής Αραβίας με την Ουάσιγκτον.
Εν ολίγοις, με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται ο ρόλος της Κίνας και φαίνονται οι διαιρέσεις των συμμάχων στο ΝΑΤΟ μόλις εγκαταλείψουν τα όπλα για να αναζητήσουν ευκαιρίες για ειρήνη στα μαύρα εδάφη της δύσμοιρης Ουκρανίας.
Η Wall Street Journal έκανε επίσης μια άλλη αποκάλυψη: Η Ιαπωνία, ένας καθοριστικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ στον αγώνα κατά των κινεζικών επεκτατικών στόχων, ζήτησε και έλαβε μια εξαίρεση από την G7 για να αγοράσει το δικό της ρωσικό πετρέλαιο. Τους πρώτους δύο μήνες του τρέχοντος έτους, το Τόκιο αγόρασε περίπου 748.000 βαρέλια ρωσικού πετρελαίου στην τιμή των 6,9 δισ. γιεν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Το πρόβλημα? Με τις τρέχουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες, αυτό σημαίνει ότι η Ιαπωνία πλήρωσε λίγο λιγότερο από 70 δολάρια το βαρέλι στη Μόσχα. Με άλλα λόγια, ο βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ στον ασιατικό χώρο, η αιχμή του δόρατος του Quad, που μαζί με τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία θα έπρεπε να πνίξουν την Κίνα (και τη Ρωσία), στην πραγματικότητα όχι μόνο αγοράζει πετρέλαιο από τη Μόσχα με την έγκριση του G7, αλλά το κάνει σε τιμή πάνω από το ανώτατο όριο τιμής των 60 δολαρίων το βαρέλι.
Την ίδια ώρα η Μόσχα λέει ότι οι όποιες ειρηνευτικές συνομιλίες για την Ουκρανία πρέπει να κατατείνουν στη δημιουργία νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και αυτό μόνο αν λαμβάνουν υπόψη τις ανησυχίες ασφαλείας της Ρωσίας,όπως υποστήριξε ο Σεργκέι Λαβρόφ, μετά τη συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου, στην Άγκυρα,
Με απλά λόγια: Οι διεθνείς σχέσεις καταρρέουν όλο και περισσότερο ασύμμετρα. Πίσω από την ασπίδα των διαφόρων πολεμιστών, οι αγώνες για την παγκόσμια εξουσία θα εντείνονται όλο και περισσότερο, με μια «λογική»: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω…
