«…κι έπρεπε να διασωθεί από τη γύμνια της η ρημαγμένη από ετών αξιοπρέπεια του πολίτη»*
Το απόστημα που έσπασε με την τραγωδία των Τεμπών κατέδειξε ότι αυτή ήταν η αφορμή για το ξέσπασμα των πολιτών στους δρόμους. Η βαθύτερη αιτία βρίσκεται στη σωρευμένη αγανάκτηση των πολιτών για την εγκληματικά …ανάπηρη λειτουργία του κράτους, για τις πολιτικές που οδήγησαν στη στέρηση, τη φτώχεια, την υποβάθμιση στοιχειωδών όρων επιβίωσης, με χιλιάδες χαμηλόμισθους, οι οποίοι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις υπέρογκες αυξήσεις των τιμών σε τρόφιμα, καύσιμα, ενοίκια, είδη πρώτης ανάγκης. Η αιτία βρίσκεται και στον αποσαθρωμένο κρατικό μηχανισμό που δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια στις μεταφορές και στην καθημερινότητα των πολιτών, δεν μπορεί να καλύψει την έγκαιρη διάγνωση και περίθαλψη στα δημόσια νοσοκομεία και τόσα άλλα.
Σε μια σωστά οργανωμένη πολιτεία τα κάθε λογής βοηθήματα έχουν λόγο ύπαρξης μόνον για επιμερισμένες ομάδες πληθυσμού και σε έκτακτες μόνον περιπτώσεις. Η έννοια της ελεημοσύνης δεν είναι συμβατή με οποιοδήποτε κράτος δικαίου. Κι αυτό, διότι μια καλώς νοούμενη διαχείριση των κοινών, προϋποθέτει ότι η κοινωνική και οικονομική πολιτική μιας κυβέρνησης διασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών, με τη δίκαιη ανακατανομή του πλούτου και των πόρων της παραγωγικής μηχανής της χώρας, προς όφελος όλων των πολιτών.
Η προστασία της αξιοπρέπειας του πολίτη θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο μέλημα κάθε κυβέρνησης. Και η αξιοπρέπεια του πολίτη θωρακίζεται με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων κάθε πολίτη στην Υγεία, την Παιδεία, την Εργασία, με την παροχή ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών, με την πάταξη κάθε κοινωνικής αδικίας. Αν η κρατική μέριμνα εξασφάλιζε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, δεν θα χρειάζονταν τα κάθε λογής pass – εν είδει ελεημοσύνης – όπως Market pass, fuel pass** κλπ.
Η διόγκωση της οργής των πολιτών με αφορμή τα Τέμπη δεν είναι άλλο από την οδυνηρή ψηλάφηση και πλήρη κατανόηση των εκτεταμένων πληγών στο σώμα της αξιοπρέπειας του πολίτη. Ποιος, λοιπόν, ο τρόπος ίασης των πληγών; Η εγκυμονούσα κάλπη θα καταδείξει -όταν κατασιγάσει η οργή και μορφοποιηθεί σε ψήφο με μια επεξεργασμένη λογικά απόφαση – αν οι πολίτες επιθυμούν αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ή αναδιάταξη των κομμάτων εξουσίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν εκφραστεί μια γενικευμένη αποστροφή στο υπάρχον κομματικό σύστημα εν τω συνόλω, δεν θα διαφανεί… φως στο τούνελ. Το «όλοι ίδιοι είναι» δεν είναι πραγματικό και δεν βοηθάει στις επιλογές ψήφου. Οι διαφορές που υπάρχουν στα λόγια και τις πράξεις των πολιτικών είναι εμφανείς. Αυτές θα μας βοηθήσουν ακόμα μια φορά να επιλέξουμε το μη χείρον.
«Κυριακή, κοντή γιορτή» λέει ο λαός μας. Οι εκλογές καταφθάνουν και η λαϊκή βούληση θα εκφραστεί. Ας ευχηθούμε να μην μπει σε νέες περιπέτειες ο τόπος. Και για να γίνει η ευχή πραγματικότητα, ίσως πρέπει να αποφασίσουμε με τη λογική και όχι με περιστασιακές συναισθηματικές εξάρσεις. Άλλωστε, μπορούμε πια να επιλέξουμε όχι με γνώμονα τα λόγια των ψηφοθηρούντων, αλλά με τις εγνωσμένες σε όλους πράξεις τους.
*«Χρόνου σκιά», εκδόσεις Στίξις, 2018
**Η χρήση των αγγλικών εδώ, αντί των ελληνικών «δελτία αγορών, δελτία βενζίνης» ίσως επιβεβαιώνει ότι κάποιοι ζουν σε άλλη χώρα…
