Προσπερνώ όσα ειπώθηκαν από τον Πρωθυπουργό προχθές στη συνέντευξη του στον Alpha και αφορούν τα ζητήματα που είναι στην επικαιρότητα, για να σταθώ σε ένα θέμα στο οποίο έκανε αναφορά ιδιαίτερη αναφορά.
Αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος, για την οποία όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης «στην επόμενη Βουλή, θα εκκινήσουμε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης για να κάνουμε σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα. Και σε αυτές προφανώς συμπεριλαμβάνεται και επιτέλους η αλλαγή του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμιά μας, αλλά όχι μόνο»,
Με βάση το Σύνταγμα, η αναθεώρηση όντως μπορεί να ξεκινήσει το 2024, όταν θα έχουν περάσει πέντε χρόνια από την προηγούμενη αναθεώρηση. Με άλλα λόγια η επόμενη βουλή θα είναι η «προτείνουσα» βουλή και η μεθεπόμενη θα είναι η «αναθεωρητική βουλή». Δηλαδή αν όλα προχωρήσουν με βάση τις Συνταγματικές προθεσμίες, θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος κάπου στο 2028.
Με πρόσχημα την «δωρεάν δημόσια Παιδεία», τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τώρα και στο παρελθόν, έχουν υψώσει ένα τείχος από ιδεολογικές εμμονές εναντίον των μη κρατικών Πανεπιστημίων. Και όμως στην τελευταία αναθεώρηση, το 2019, θα μπορούσε, όταν τέθηκε εκ νέου με επίταση, να είχε περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16, περί ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων. Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να ήταν ο εγγυητής απαιτώντας αυστηρές προδιαγραφές για τη λειτουργία τους, επιβάλλοντας ακόμη και τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα τους.
Όμως γιατί έχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον η αναθεώρηση; Έχει ενδιαφέρον γιατί το άρθρο 16 που σήμερα απαγορεύει την ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων, είναι η επιτομή του παραλογισμού που επικρατεί στη χώρα. Ένα ακόμη δείγμα του πώς οι σκοπιμότητες και ο λαϊκισμός καθυποτάσουν την εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Αντ’ αυτού τι ισχύει σήμερα; Εικοσιπέντε χιλιάδες ελληνόπουλα σπουδάζουν στα Κυπριακά Πανεπιστήμια, δημόσια και ιδιωτικά. Άλλοι σχεδόν δέκα χιλιάδες φοιτητές σπουδάζουν στα Βρετανικά Πανεπιστήμια, ενώ ένας πολύ μεγάλος αριθμός χιλιάδων Ελλήνων φοιτά τα τελευταία χρόνια σε Ουγγρικά, Πολωνικά, Σλοβάκικα, Τσέχικα, Κροατικά και Βουλγάρικα, ιδιωτικά αγγλόφωνα Πανεπιστήμια, πληρώνοντας αλμυρά δίδακτρα.
Τι άλλο ισχύει; Δεκάδες ιδιωτικά κολλέγια που παρέχουν υπηρεσίες «μη τυπικής, μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης σε συνεργασία με ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της αλλοδαπής» λειτουργούν μεν με την άδεια του Υπουργείου Παιδείας (εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς), το οποίο Υπουργείο όμως στη συνέχεια δεν αναγνωρίζει τα πτυχία τους!
Έχουμε το αρνητικό προνόμιο να κατέχουμε την πρώτη θέση στις ιδιωτικές δαπάνες για την Παιδεία. Ξεπερνά τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ το ποσό που δαπανούν ετησίως οι οικογένειες στην Ελλάδα, προκειμένου τα παιδιά τους να αναπληρώσουν τις ελλείψεις της δημόσιας εκπαίδευσης, με τα φροντιστήρια να έχουν τη μερίδα του λέοντος στις δαπάνες για εκπαίδευση. Το 2020 το 40,9% των συνολικών ετήσιων ιδιωτικών δαπανών,1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, δόθηκε σε φροντιστήρια για την προετοιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων. Το εισιτήριο στην Ελλάδα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση βλέπετε κοστίζει πανάκριβα, όπως πανάκριβα στοιχίζει και η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση!
Παρότι ωστόσο συνηγορούν αντικειμενικά ένα σωρό λόγοι και υπάρχουν συντριπτικά δεδομένα υπέρ της ίδρυσης στην Ελλάδα (μη κερδοσκοπικών) μη Κρατικών Πανεπιστημίων, είναι αμφίβολο ακόμη και αν επανεκλεγεί η ΝΔ, πως μπορούν να υπάρξουν οι αναγκαίοι συσχετισμοί- πλειοψηφίες στην επόμενη και την μεθεπόμενη βουλή που θα επιτρέψουν να αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα κάπου συναντιόνται. Δυστυχώς η κακοδαιμονία και η άρνηση να αντικρίσουμε κατάματα την πραγματικότητα, μας οδηγεί από το ένα αδιέξοδο στο άλλο.
