Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι για την οικονομία της συζήτησης: Τουρισμός και ΜΑΤ δεν πάνε μαζί. Είναι τόσο προφανές, τόσο ξεκάθαρο που δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για τα αυτονόητα. Άρα, τα επεισόδια της περασμένης Τετάρτης, έξω από το υπουργείο Εργασίας, ανάμεσα σε αστυνομικές δυνάμεις και εργαζόμενους του κλάδου, συνιστούν το λιγότερο ντροπιαστική εικόνα. Για την ίδια την κοινωνία που ζούμε, για την Πολιτεία μας.
Δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τον επισιτισμό. Δεν θα έπρεπε να προσπαθούν και να αγωνίζονται για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Θα έπρεπε η Κυβέρνηση και ειδικά το υπουργείο Εργασίας να τα έχει διασφαλίσει από την πρώτη στιγμή. Αλήθεια, χρειάζεται πολλή σοφία για να καταλάβουν οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι ότι δεν είναι βιώσιμη μια οικογένεια όταν δεν υπάρχει εισόδημα για τέσσερις μήνες; Γιατί αυτό ακριβώς έχουν πάθει οι πολύπαθοι 80.000 εποχικά εργαζόμενοι του κλάδου. Στηρίζουν τη θερινή τουριστική περίοδο τα ξενοδοχεία, στηρίζουν δηλαδή τον τουρισμό, την «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας και το «ευχαριστώ» της Πολιτείας είναι να τους αφήνει χειμωνιάτικα, χωρίς εισόδημα! Και μετά, βάζει τα ΜΑΤ να προστατεύσουν το υπουργείο Εργασίας…
Είναι πάρα πολύ απλό: Απαιτούνται μόλις 96 εκατ. ευρώ για να δοθεί παράταση ισχύος στην καταβολή του επιδόματος ανεργίας, γι’ αυτούς τους εποχικά εργαζόμενους. Πρέπει όμως πρώτα να αλλάξει (επιτέλους), η σχετική μνημονιακή διάταξη. Να αρθεί αυτή η καταφανής αδικία. Το ζήτησαν μέχρι και οι… εργοδότες τους. Είναι εντυπωσιακό, αλλά συνάμα και ενδεικτικό σύμπνοιας: Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, απέστειλε επιστολή στο υπουργείο Εργασίας, ζητώντας να ικανοποιηθεί το αίτημα των εργαζομένων τους. Χίλια μπράβο αξίζουν στην ΠΟΞ, αλλά πότε ακριβώς σκέφτεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα; Όταν περάσουν οι εκλογές; Όταν έρθει ο Μάιος και ανοίξουν πάλι τα ξενοδοχεία; Μα τότε, θα τους επαναπροσλάβουν έτσι και αλλιώς, τους εν λόγω εργαζόμενους του κλάδου. Τώρα χρειάζονται το επίδομα για να επιβιώσουν, όχι σε τρεις μήνες. Μέχρι τότε, πολλοί εξ αυτών, από ανάγκη θα βρουν κάπου αλλού δουλειά.
Έτσι, όταν θα έρθει η ώρα της επαναπρόσληψης, αρκετοί θα αρνηθούν. Αλήθεια, γιατί να ξαναμπλέξουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Να προσφέρουν δηλαδή τις υπηρεσίες τους, σε όλα τα καλοκαιρινά θέρετρα της χώρας αγόγγυστα, να δουλεύουν υπερωρίες για να βγει η βάρδια, κατακαλόκαιρο, για να εισπράξουν ανέχεια και φτώχεια μες στο καταχείμωνο; Βρίσκουν αλλού δουλειά και αποχαιρετούν τον κλάδο.
Μόνο που τότε, ο κλάδος θα αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα κάλυψης των κενών θέσεων. Αν νομίζουν στο υπουργείο Εργασίας ότι θα καταφέρουν, τα περίπου 80.000 κενά που θα δημιουργηθούν φέτος (σύμφωνα με εκτιμήσεις των ξενοδόχων), να τα καλύψουν με «καραβιές» ξένων εργαζομένων από τρίτες χώρες, γελάστηκαν. Δεν πρόκειται ο Πακιστανός ή ο Σέρβος ή ο Ουκρανός ή ο Αιγύπτιος εργαζόμενος να προσφέρει ίδιες υπηρεσίες. Χωρίς παρεξήγηση και μην κατηγορηθούμε για ρατσισμό, αλλά είναι τέτοια η φύση του τουριστικού προϊόντος, που απαιτεί εξειδίκευση, καλή γνώση της γλώσσας, αλλά και των ιδιαιτεροτήτων που έχει ο τουρίστας στη χώρα μας. Ας ρωτήσουν στο υπουργείο Εργασίας και τους ξενοδόχους σε συγκεκριμένη περιοχή της Βορείου Ελλάδος για να μάθουν τι έπαθαν πριν από μερικά χρόνια, όταν πραγματοποίησαν ανάλογη επιλογή. Κατακόρυφη πτώση τζίρου, λόγω χαμηλής ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών.
Είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό στη χώρα πρέπει να στηριχθούν πολύ πιο ουσιαστικά. Έτσι, θα στηριχθεί συνολικά το τουριστικό προϊόν, θα «πάρουν ανάσα» οι επιχειρήσεις του κλάδου, που αγκομαχούν κάθε χρόνο να βρουν εργαζόμενους.
Ο τουρισμός είναι η βιτρίνα της χώρας. Βιτρίνα, με ΜΑΤ, ρόπαλα, δακρυγόνα, τραυματισμούς και συλλήψεις, δεν υπάρχει. Σπασμένη βιτρίνα, ίσως…
