Η εισβολή στην Ουκρανία πριν από έναν χρόνο, αποφασίστηκε μόνο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και έναν πολύ στενό κύκλο συμβούλων του, ο οποίος δεν περιλάμβανε ούτε καν τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Αυτό αποκαλύπτουν οι Financial Times.
Γράφει η βρετανική εφημερίδα: «Γύρω στη μία τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έλαβε ένα ανησυχητικό τηλεφώνημα: Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δώσει το πράσινο φως για την εισβολή. Η απόφαση αιφνιδίασε εντελώς τον Λαβρόφ». Και όχι μόνο.
Όλοι οι κορυφαίοι ηγέτες του Κρεμλίνου έμαθαν για την εισβολή μόνο όταν είδαν τον Πούτιν στην τηλεόραση τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου 2022, να κηρύσσει την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης». Λίγο μετά, κάποιοι ολιγάρχες που είχαν τρομοκρατηθεί επειδή ήξεραν ότι θα επιβάλλονταν κυρώσεις από τη Δύση που θα τους έπλητταν σκληρά, ρώτησαν τον Λαβρόφ: «Πώς θα μπορούσε ο Πούτιν να είχε σχεδιάσει μια εισβολή με τόσο μικρό κύκλο συμβούλων;». Ο πολύπειρος Λαβρόφ φέρεται να απάντησε: «Ο Πούτιν έχει τρεις συμβούλους: Τον Ιβάν τον Τρομερό, τον Μεγάλο Πέτρο και τη Μεγάλη Αικατερίνη».
Φυσικά η ρήση αυτή που αποδίδεται στον Λαβρόφ, δεν έχει επιβεβαιωθεί από τον ίδιο τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών. Όμως δεν φαίνεται να απέχει και πολύ από την αλήθεια.
Μεσσιανική φιλοδοξία
Ο Πούτιν διακατέχεται από μια μεσσιανική φιλοδοξία και θέλει να ανακτήσει τα σύνορα της μεγάλης δύναμης που ήταν η σοβιετική αυτοκρατορία. Για τον Ρώσο πρόεδρο, ο νόμος δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία-ασφάλεια-δύναμη-ταυτότητα, όλα τα στοιχεία συγχωνεύονται, χωρίς κανένα φίλτρο. Η διεθνής τάξη πρέπει όμως να βασίζεται όχι μόνο σε διεθνείς συνθήκες, αλλά σε αρχές, κανόνες, αξίες, διαδικασίες που ρυθμίζουν τις ενέργειες των κρατών, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και σε περιόδους πολέμου. Το να έχεις δίκιο ελάχιστα ωφελεί, ο πόλεμος φτάνει για να μοιράσει το σωστό και το λάθος.
Ο Πούτιν είχε πειστεί πώς είχε να κάνει με «ένα λαμπρό και σχετικά αναίμακτο blitzkrieg» – έναν «αστραπιαίο πόλεμο» που θα οδηγούσε στην κατάληψη του Κιέβου μέσα σε λίγες μέρες. Η εξέλιξη του πολέμου αποδείχθηκε όμως «ένα τέλμα ιστορικών διαστάσεων για τη Ρωσία».
Η στρατιωτική του εκστρατεία ώθησε την Ουκρανία στην αγκαλιά της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ. Οταν η αποτροπή αυτής της εξέλιξης ήταν η υποτιθέμενη λογική της κίνησης του Πούτιν.
Η διάσημη Γαλλίδα ακαδημα:iκός Ελέν Καρέρ ντ’ Ανκός, που είναι ειδική στη ρωσική ιστορία, λέει ότι ο Πούτιν χαίρεται με τις ιστορικές αναλήθειες. «Ο Πούτιν δεν είναι τρελός», αλλά ακολουθεί τη δική του λογική. Η Ρωσία, όπως και η Σοβιετική Ένωση στην εποχή της, παραμένει ένας γίγαντας με πήλινα πόδια, που στηρίζεται στην ενέργεια και τα πυρηνικά. Ένα παγόβουνο στα ταραγμένα νερά του πολέμου που απειλείται με την «τύχη» του Τιτανικού.
Ο Ρώσος πρόεδρος δεν αμφισβητείται βέβαια στο εσωτερικό της χώρας. Οι Ρώσοι εργάζονται, ζουν τη ζωή τους, παρά τις κυρώσεις. Δεν «νιώθουν» τον πόλεμο, είναι μακριά. Και ακόμη και τα δεκάδες χιλιάδες φέρετρα που έφτασαν από το μέτωπο, προς το παρόν, δεν είχαν καμία επίδραση στην κοινή γνώμη. Η μηχανή προπαγάνδας λειτουργεί με πλήρη δυναμικότητα: Ο Πούτιν κάνει συγκρίσεις με τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του Στάλιν, όπου η ΕΣΣΔ είχε εξοντώσει τη Βέρμαχτ του Χίτλερ ,με τεράστιες φυσικά, θυσίες.
Η νέα παγκόσμια τάξη
Ο Πούτιν και το περιβάλλον του, είναι κατά κάποιο τρόπο εγκλωβισμένοι σε ένα τούνελ, κυνηγημένοι από ένα τρένο. Αν σταματήσουν, θα συντριβούν από τους αντιπάλους τους ή από έναν πληθυσμό που κινδυνεύει να ξυπνήσει ξαφνικά από τον εφιάλτη.
Όμως ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξέρει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του. Ελπίζει ότι η Ουκρανία θα εξαντληθεί, η Ευρώπη θα ραγίσει, ότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα πάρουν την εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2024 και θα κόψουν τη βοήθεια στο Κίεβο.
Μόνο που η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται, θα οδηγήσει σε μια μεγάλη κρίση. Γιατί η παλιά τάξη δεν έχει πεθάνει και η νέα δεν έχει γεννηθεί ακόμα. Και ο κόσμος περνά τώρα μια από αυτές τις δραματικές στιγμές…
