Ποτέ μέχρι τώρα Αμερικανός Πρόεδρος δεν είχε επισκεφθεί την Πολωνία δύο φορές μέσα σε 12 μήνες. Και όμως το έκανε ο Τζο Μπάιντεν.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι υπάρχουν ιδιαίτερα στενοί δεσμοί μεταξύ του Δημοκρατικού Μπάιντεν και της εθνικο-συντηρητικής κυβέρνησης στη Βαρσοβία. Το αντίθετο : Τα φιλοκυβερνητικά μέσα στην Πολωνία δεν έκρυβαν άλλωστε τη συμπάθειά τους για τον Ρεπουμπλικανό Τραμπ και δεν δίσταζαν να αναμασούν το 2020 το παραμύθι για νοθεία στις προεδρικές εκλογές στην Αμερική , όπου κέρδισε ο Μπάιντεν.
Μέχρι το 2021, η Ουάσιγκτον απειλούσε επίσης την πολωνική κυβέρνηση με κυρώσεις, επειδή το εθνικό συντηρητικό κυβερνητικό κόμμα PiS ήθελε να φιμώσει τον ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό TVN, που ανήκει στον αμερικανικό όμιλο μέσων ενημέρωσης Discovery.
Τώρα όμως ο Μπάιντεν χαρακτήρισε την Πολωνία «έναν από τους μεγαλύτερους εταίρους» των ΗΠΑ.
Και ο Πολωνός Πρόεδρος Ντούντα ζήτησε «περισσότερη Αμερική στην Ευρώπη».
Φαίνεται ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία,έχει αλλάξει και το κέντρο βάρους στην Ευρώπη. Οι δομές εξουσίας εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετατοπίζονται πλέον όλο και πιο ανατολικά. Λόγω του πολέμου, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία και τα τρία κράτη της Βαλτικής -η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία -έγιναν χώρες πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ λόγω της άμεσης γειτνίασης τους με την Ουκρανία και τη Ρωσία. Και πιο πιστές στην Αμερική, παρά στις Βρυξέλλες. Και ας επιβιώνουν οικονομικά από τα ευρωπαϊκά ταμεία!
Η Πολωνία, που μερικές φορές αναφέρεται ως η «51η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών», παραμένει το προπύργιο του Ατλαντισμού στην Ευρώπη. Μαζί με το Λονδίνο, η Βαρσοβία είναι αναμφίβολα ο πιο πειθήνιος σύμμαχος της Ουάσιγκτον.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία προσέφερε στην Βαρσοβία μια κυρίαρχη θέση στην Ευρώπη που ονειρευόταν εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίς καν πλέον η δυτική Ευρώπη να τολμά να θέσει επί τάπητος τα ζητήματα των παραβιάσεων του ευρωπαικού δικαίου. Ο άξονας Ουάσιγκτον-Λονδίνο-Βαρσοβία-Κίεβο φαίνεται να απειλεί να υποκαταστήσει το «γαλλο-γερμανικό ζευγάρι».Οι κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης θεωρούν άλλωστε ότι δεν μπορούν να βασιστούν στη Γερμανία και στη Γαλλία, όσον αφορά την πολιτική ασφαλείας.
Το γεγονός αυτό ρίχνει στον κάλαθο των αχρήστων τα όνειρα του Γάλλου προέδρου Μακρόν για «στρατηγική αυτονομία» της Ευρώπης.Μεγαλώνοντας έτσι την γεωπολιτική εξάρτηση της ΕΕ από τις ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα η Ουάσιγκτον αποδυναμώνει κυρίως την δυτικοευρωπαϊκή βιομηχανία βάζοντας στο «τραπέζι» περισσότερα από 370 δισεκατομμύρια δολάρια με τον λεγόμενο νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA). Ένα σχέδιο τεράστιων επιδοτήσεων για την προσέλκυση ευρωπαϊκών εταιρειών για πράσινες επενδύσεις στην Αμερική. Με έναν …πόλεμο «πολλά τρυγόνια»…
