Τελευταία εβδομάδα του Τριωδίου και λίγο πριν την Κυριακή της Τυρινής σε όλη τη χώρα κορυφώνονται οι προετοιμασίες για τη Μεγάλη Αποκριά. Την ημέρα του γλεντιού, της ψυχαγωγίας αλλά κυρίως του «μασκαρέματος», της μεταμφίεσης.
Άλλωστε, το έθιμο κρατάει από τις αρχαίες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί, προς τιμή του Διόνυσου. Σκοπός τους ήταν να αποχαιρετίσουν το χειμώνα και το σκοτάδι και να υποδεχτούν την άνοιξη.
Αλλά και από τις απαρχές του Χριστιανισμού και τα περίφημα Σατουρνάλια, η Εκκλησία δεν είχε κανένα πρόβλημα να ανεχτεί τις υπερβολές του Καρναβαλιού. Όχι μόνο ως το τελευταίο ξέφρενο γλέντι πριν από τη νηστεία της Σαρακοστής, αλλά και για καθαρά εκπαιδευτικό λόγο. Στην πραγματικότητα, το καρναβάλι αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει την ανατροπή της κοινωνικής τάξης: χάρη στις μάσκες και στις φανταχτερές στολές, ο καθένας μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε. Να καταλάβει οποιαδήποτε θέση στην κοινωνία, έστω και για μια μέρα. Να γίνει βασιλιάς, πρωθυπουργός, ήρωας …
Με αυτόν τον τρόπο, και οι πιο φτωχοί καρναβαλιστές θα μπορούσαν να δουν μόνοι τους ότι η προέλευση της δυστυχίας στη ζωή τους δεν ήταν η οικονομική, πολιτική ή πολιτιστική κατάσταση στην οποία βίωναν. Αλλά κάτι ανώτερο. Που μας ξεπερνά όλους. Ο Πούτιν για παράδειγμα, που φταίει για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας! Αφού και ως …βασιλιάδες ή κάθε λογής ήρωες δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε τη ζωή μας. Ούτε τον …Πούτιν!
Όμως το καρναβάλι έχει και μια δεύτερη παιδαγωγική πτυχή που δεν είναι καθόλου δευτερεύουσα. Στην πραγματικότητα, η μεταμφίεση αντιπροσωπεύει επίσης την αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης. Με τη μεταμφίεση συχνά επικρίνονται οι πολιτικοί, επιφανείς άρχοντες και κάθε λογής εκπρόσωποι του κακού, της διαφθοράς και της ανηθικότητας. Αιώνες τώρα ακόμη και η Εκκλησία τα ανέχεται όλα αυτά για να αντιληφθούν οι καλοπροαίρετοι ότι την επομένη του καρναβαλιού και της καταγγελίας το κακό παρέμενε κακό, το άσχημο έμενε άσχημο και η αμαρτία ήταν ακόμη αμαρτία. Ακόμη και αν στο τέλος κάψουμε τον Βασιλιά Καρνάβαλο, όπως στην Πάτρα.
Το θέμα είναι όμως επιστρέφοντας στην καθημερινή μας ρουτίνα μετά το Καρναβάλι να αντιληφθούμε ότι πρέπει να εξαλείψουμε στην πραγματικότητα το κακό, το άσχημο και την αμαρτία.
Συνειδητοποιώντας ότι όσοι και όσα φέρνουν τη δυστυχία στη ζωή μας, δεν αντιμετωπίζονται αν φορέσουμε απλά μια μάσκα για μια μέρα…
