H πράσινη μετάβαση έχει μετατραπεί σε μία «κούρσα ταχύτητας» που θα αναδείξει και τον επόμενο κορυφαίο παίχτη του πλανήτη. Με κορυφαίο πρωταγωνιστή την Κίνα, που απειλείται από τη δυναμική παρέμβαση των ΗΠΑ με το τεράστιο πρόγραμμα κρατικών επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών, και λίγο πιο πέρα την Ε.Ε. ασθμαίνουσα να προσπαθεί να καλύψει το κενό ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της.
Για μία ακόμη φορά κινείται στο όριο του χρόνου και στην αναζήτηση εσπευσμένων λύσεων, με στόχο τη γεφύρωση των διαφορών που δημιουργούν τα ίδια τα μέτρα. Ήδη, ένα μέτωπο διάτρητο από διαφωνίες που αποδυναμώνουν όχι μόνο το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και το ίδιο το περιβάλλον που προσπαθεί να γίνει πιο ανθεκτικό απέναντι στους ανταγωνιστές του. Το όλο σκηνικό θυμίζει το αγεφύρωτο πεδίο αντιπαράθεσης στην κορύφωση της ενεργειακής κρίσης με σημείο αιχμής το πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου. Που είχε βεβαίως αίσιο τέλος, αλλά με χρονοκαθυστέρηση και με αβέβαιη ακόμη τη σκοπιμότητα και τη χρήση του.
Η Ευρώπη έχει παράδοση στην εξεύρεση λύσεων μέσα από έντονες αντιθέσεις. Ενίοτε αυτό μπορεί να είναι παραγωγικό, γιατί οδηγεί στη βέλτιστη οδό, άλλοτε όμως αποτελεί «φθηνό» συμβιβασμό. Τώρα, οι προτάσεις της Κομισιόν για μία ευρωπαϊκή λύση απέναντι στο αμερικανικό πρόγραμμα «ευαγγελίζονται» τις κρατικές ενισχύσεις, με ακόμη μεγαλύτερη χαλάρωση του πλαισίου, συνοδευόμενες με φοροαπαλλαγές και φορολογικές πιστώσεις μέσω ενός μηχανισμού που δημιουργεί αρκετά ερωτηματικά. Οι «επτά», που έστειλαν επιστολή στην Κομισιόν την προηγούμενη εβδομάδα με «ηχηρό όχι» σε νέα εργαλεία χρηματοδότησης, επανήλθαν με νέα επιστολή, με την οποία προειδοποιούν για τον κίνδυνο που ενέχει μία κούρσα κρατικών επιδοτήσεων τόσο εντός της Ε.Ε. -ανοίγοντας νέο μέτωπο μεταξύ Βορρά και Νότου- όσο και στις διατλαντικές σχέσεις. Και βεβαίως απουσιάζουν ολοσχερώς οι κοινές εκδόσεις χρέους.
Σήμερα, η Κομισιόν αναμένεται να ανακοινώσει το «Πράσινο Σχέδιο» αντίβαρο στα αμερικανικά μέτρα και στην Κίνα. Ο δρόμος για την τελική εφαρμογή του, ωστόσο, προμηνύεται δύσβατος και μακρύς.
