Η ΕΚΤ συνεδριάζει την ερχόμενη Πέμπτη και αναμένεται να αποφασίσει νέα αύξηση των επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης, ανεβάζοντας τα επιτόκια καταθέσεων στο 2,5%.
Την απόφαση αυτή ενισχύουν άλλωστε και οι καλύτερες προοπτικές στην οικονομία της Ευρωζώνης, που σχεδόν αποκλείουν τη βαθιά ύφεση.
Υπέρ αυτής της αύξησης των επιτοκίων αναμένεται να ταχθούν «γεράκια» και «περιστέρια» στο Δ.Σ. της ΕΚΤ: Τα «γεράκια» με επικεφαλής τον πρόεδρο της Bundesbank, Γιόακιμ Νάγκελ, την Ιζαμπέλ Σνάμπελ και τον Ολλανδό κεντρικό τραπεζίτη Κλάας Κνοτ.
Στην αντίπερα όχθη, ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας Ιγνάθιο Βίσκο, ο Ιταλός εκπρόσωπος στην Εκτελεστική Επιτροπή Φάμπιο Πανέτα, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Πορτογάλος Μάριο Σεντένο και συνάδελφοί τους από την Κύπρο και τη Μάλτα έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά μεταξύ των «περιστεριών».
Πιθανότατα θα ψηφίσουν υπέρ την Πέμπτη, αλλά λέγεται ότι μια περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων μετά τον Φεβρουάριο θα τους βρει αντίθετους.
Στην αναμέτρηση αυτή καθοριστικές θα είναι δύο χώρες που κινούνται ως ζευγάρι, ακόμα και αν τα βασικά τους συμφέροντα δεν συμπίπτουν, δηλαδή η Γαλλία και η Ισπανία. Και φυσικά η Κριστίν Λαγκάρντ που επιμένει ότι η πορεία σύσφιγξης θα συνεχιστεί.
Ο φόβος του υψηλού πληθωρισμού κυριαρχεί στη Φραγκφούρτη, παρά το γεγονός ότι το φάσμα της ύφεσης φαίνεται να υποχωρεί. Μήπως όμως με την υπερβολική αυστηροποίηση η επιβράδυνση της ευρωπαϊκής ανάπτυξης μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματική πτώση; Η ΕΚΤ έχει βάλει στόχο για πληθωρισμό 2%. Ένα ανώτατο όριο αμφίβολο όμως, λόγω των μεγάλων αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία, σε σύγκριση με την εποχή που είχε τεθεί. Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα είναι πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι οι συνθήκες που επέτρεψαν 20 χρόνια χαμηλού πληθωρισμού δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Επομένως θα ήταν ρεαλιστικό να στοχεύουμε σε έναν ετήσιο πληθωρισμό 3%-4%. Το ΔΝΤ το συζητά άλλωστε. Σε κάθε περίπτωση, είναι λογικό να στοχεύουμε σε επιταχυνόμενο αποπληθωρισμό μέσω νομισματικής σύσφιγξης για την επίτευξη ενός μη ρεαλιστικού στόχου;