Η παγκόσμια οικονομία άρχισε, δυστυχώς, να «αποδέχεται» τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ήδη πλησιάζουμε τον έναν χρόνο από την εισβολή της Ρωσίας επί του ουκρανικού εδάφους και αν κάτι δεν συζητείται διεθνώς είναι το πότε θα πάψουν οι εχθροπραξίες.
Κάθε μήνας που περνάει διαφαίνεται όλο και περισσότερο ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει επί μακρόν, με τη Δύση να εξοπλίζει την Ουκρανία ώστε να αμύνεται επαρκώς έναντι της Ρωσίας και τη Ρωσία να ενισχύει τις έμψυχες δυνάμεις στα σύνορά της με την Ουκρανία, όντας αποφασισμένη να τραβήξει τον πόλεμο έως ότου τον κερδίσει.
Στο μεταξύ, η διεθνής οικονομία δείχνει σταδιακά να προσαρμόζεται προς εξασφάλιση μιας σχετικής λειτουργικότητας, διεκδικώντας ακόμη και οφέλη από τις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες.
Οι αγορές χρήματος, τα ξένα χρηματιστήρια, οι επενδυτικοί οίκοι, οι παγκόσμιοι όμιλοι, οι αγορές ενέργειας, τα logistics, τα πάντα αναδομούνται.
Συζητήσεις σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο, με την προοπτική αναζήτησης ειρηνευτικής λύσης, δεν διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Ο πόλεμος δεν λαμβάνει τέλος, παρότι εξελίσσεται εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, παρότι χάνονται εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, παρότι τα πλήγματα σε βάρος της παγκόσμιας οικονομίας είναι άνευ προηγουμένου.
Η δύση καταφέρνει, πλέον, και διαχειρίζεται αρκετά καλά τα νέα δεδομένα, με τις ΗΠΑ να κερδίζουν πόντους στο πεδίο της οικονομίας και την Ευρώπη να επιδεικνύει -έστω με καθυστέρησησχετική ευελιξία, ενώ η Ρωσία, αν και πλήττεται οικονομικά, διαθέτει αποθέματα δυνάμεων -τουλάχιστον προς το παρόν.
Και το ερώτημα παραμένει: Πώς θα λήξει ένας πόλεμος όταν άπαντες αρχίζουν να «χωνεύουν» τις περισσότερες συνέπειές του;
Από την έντυπη έκδοση
