Πίσω από τα χαμόγελα του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και του Γερμανού καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, για τα 60 χρόνια της γαλλογερμανικής συνεργασίας, κρύβονται οι αυξανόμενες σκιές που χαρακτηρίζουν τον τελευταίο καιρό τις σχέσεις Παρισιού-Βερολίνου. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο ούτε τον γαλλογερμανικό άξονα.
Η τελευταία κοινή σύνοδος των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών, που είχε αρχικά προγραμματιστεί για τον περασμένο Οκτώβριο, αναβλήθηκε, παρόλο που η συμφωνία του Ελιζέ -η συμφωνία που υπέγραψαν Αντενάουερ και Ντε Γκολ το 1963- προβλέπει τη διεξαγωγή μιας τέτοιας συνόδου ανά έτος.
Η αναβολή της συνόδου του Οκτωβρίου οφειλόταν στις εντεινόμενες δυσκολίες στις σχέσεις των δύο χωρών. Το Παρίσι εμφανίστηκε χολωμένο από τη γερμανική πρωτοβουλία να προχωρήσει με 14 χώρες του ΝΑΤΟ, πλην Γαλλίας, στην υπογραφή της ευρωπαϊκής ασπίδας αεράμυνας (European Sky Shield Initiative). Ο Μακρόν δεν δίστασε να επικρίνει το Βερολίνο για την απόφαση αυτή, λέγοντας πως η Γερμανία «απομονώνεται».
Ο Γάλλος πρόεδρος θεωρείται από τους ένθερμους υποστηρικτές της ευρωπαϊκής «αυτονομίας» στο ζήτημα της άμυνας, σε αντίθεση με το Βερολίνο που θεωρεί το ΝΑΤΟ «κορωνίδα» της πολιτικής ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας. Οι δύο χώρες έχουν επίσης διαμετρικά αντίθετες απόψεις όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια: Η Γερμανία την καταργεί, η Γαλλία την αναβαθμίζει.
Φαντάζει δύσκολο να γεφυρωθούν οι γαλλογερμανικές διαφορές. Ο Μακρόν βρίσκεται, άλλωστε, αντιμέτωπος με μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στο εσωτερικό -την εντεινόμενη κοινωνική αντίδραση στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού-, ενώ ο Σολτς εμμένει στην άρνησή του να δοθούν άρματα μάχης Lepoard 2 στην Ουκρανία, φοβούμενος μια μεγαλύτερη γερμανική εμπλοκή.
